วันพุธที่ 13 มกราคม พ.ศ. 2553

ธรรมะจากต้นไม้

ไม่มีใครทำร้ายเรามากเท่าเราทำร้ายตน
ไม่มีใครช่วยเราได้มากเท่าเราช่วยตนเอง

ความร้ายใดๆ ก็ไม่เท่าความเห็นผิด

รู้เท่าทันคนทั้งโลกก็ยังไม่ประเสริฐจริง
จงรู้เท่าทันกิเลสในใจตนจึงประเสริฐแท้

อะไรเสียก็ไม่เท่าใจเสีย
เมื่อใจเสียทุกอย่างก็จะเสียตาม

คนดีควรจับความผิดของตนเองเพื่อแก้ไข
คนพาลชอบจับผิดผู้อื่นเสมอ

ไม่ฉลาดในจิตของผู้อื่นไม่เป็นไร
แต่ให้ฉลาดในจิตของตนประเสริฐกว่า

ที่สุดของความร้อน คือความเย็น
ทุกข์นั้นเกิดขึ้น-เปลี่ยนแปลง-แล้วดับไป

แบกแล้วหนัก-วางแล้วเบา
จงให้อภัยเพื่อจะได้ไม่หนักใจ

อากาศร้อนอย่าให้ใจร้อน
ใจร้อนนั้นเป็นต้นเหตุของความเดือดร้อน

ปัญญาภายนอกยิ่งรู้ ยิ่งไกล
ปัญญาภายใน ยิ่งรู้ ยิ่งสั้น

ไม่มีความคิดเห็น: