วันพุธที่ 15 กันยายน พ.ศ. 2553

ยอดมนุษย์ลำลอง

ปัญหา เป็นของคู่กับ ชีวิต เหมือนกับว่ามันผูกติดมาด้วยกันตั้งแต่แรกเกิดผมแยกประเภทของปัญหาไว้ 2 อย่างคือ
1. ปัญหาที่อยู่ในมือเรา คือ เราสามารถควบคุมได้
2. ปัญหาในมือคนอื่น คือ เราควบคุมไม่ได้ เช่น ความตาย แฟนทิ้ง พ่อแม่เลิกกันเศรษฐกิจของชาติวิกฤติ การพลัดพรากจากคนที่รักตลอดกาล เป็นโรคที่รักษาไม่ได้ ฯลฯ
ยอดมนุษย์ลำลอง : ประภาส ชลศรานนท์

"...การที่คิดว่าคนอื่นอิจฉาตัวเองนั้น ก็เป็นความคิดอิจฉาอย่างหนึ่ง"


คนมักบอก ว่าการได้ไปเที่ยวมันก็เหมือนได้ชาร์จแบตต์ ผมไม่เถียง แต่จะบอกว่า แบตต์คุณภาพดีๆ มันก็ไม่ต้องชาร์จกันบ่อยนะ


เล่า กันว่า ประภาส ชลศรานนท์ เขียนเพลง 'ไม้ขีดไฟกับดอกทานตะวัน' ด้วยแรงบันดาลใจจากชีวิตคุณสืบ นาคะเสถียร" นึกถึงท่อนนี้ ...จุดตัวเองก็ยอมทันใดให้ลุกเป็นไฟขึ้นมา เพียงปรารถนาให้มีลำแสงสีทอง...

วันอังคารที่ 14 กันยายน พ.ศ. 2553

รักยังไงดี

รักเดียวใจเดียว - อาจมีคนต้องร้องไห้
รักเดียวหลายใจ - อาจทนแบกรับความเจ็บปวดไปเต็มๆ

ตั้งแต่วินาทีที่พวกเราได้เจอะเจอกัน
คำพูดของเธอก็เป็นแรงผลักดันให้ฉัน
สู้และก้าวเดินต่อไป

อ่านการ์ตูนฟรี

Good Ending
http://ww.cartwooniverse.co.uk/manga.php?id=7


มีให้เลือกอ่านหลายเว็บเลยครับ ส่วนมากจะแปลไทยครับ ;)

http://www.cartooniverse.co.uk

http://www.thaimanga.net

http://www.nekipost.net

http://www.pastelhouse.net/index.php

คำบางคำที่ชอบ

มิตรภาพอายุยืน คงดีกว่าความรักอายุสั้น


ยังเหมือนเดิม ไม่ว่าใครจะว่ายังไง ไม่ว่าใครจะคิดอย่างไร


ชอบเลียนแบบคนอื่นโดยไม่ดูรากเหง้าหรือความถนัดของตนเอง แล้วก็ล้ม แถมยังไม่รู้จักจำอีก เรียกว่าเจ็บแล้วไม่จำ


ความสุขของตัวเองในวันวานที่ผ่านไปมันคงอยู่ไม่ได้ แต่เก็บเป็นความทรงจำที่ดีได้นี่นา แค่นี้นึกไม่ออก


มีคนบอกว่าความเมื่อยเป็นเรื่องคนแก่


แล้วมันก็จะผ่านพ้นไป ไม่ว่าเป็นสิ่งดีๆ หรือสิ่งที่เลวร้าย เราไม่สามารถคงเวลาใดๆ ได้ตลอดไป


เราไม่เหมือนกัน
คิดต่างกันได้แต่ไม่ทำร้ายกัน


ก็แค่ไม่เคยมีใคร แล้วทำไมต้องมีใครด้วย


ทุกสมมติฐาน มักมีเหตุผลเสมอ


มีสองวิธีที่จะทำให้เราดูมีค่าสูงขึ้น วิธีแรกกดคนอื่นให้ต่ำลง อีกวิธีคือจงพัฒนาตัวเองให้สูงกว่าคนอื่นทั้งความสามารถและจิตใจ

แล้วมันจะผ่านพ้นไป เราไม่สามารถหยุดวินาทีใดๆ ได้ แต่เราสามารถเก็บช่วงเวลาใดก็ได้ แล้วแต่จะเลือกเอา

วันพฤหัสบดีที่ 9 กันยายน พ.ศ. 2553

ความเป็นจริง ของโลกใบนี้

ความเป็นจริง ของโลกใบนี้


โลกกลมๆ ใบนี้ ไม่มีอะไรได้มาฟรี ๆ
ของฟรีไม่เคยมี ของดีไม่เคยถูก
คุณว่าจริงไหม . . .?



อย่าไปให้ความสำคัญกับใครบางคน เมื่อคุณเป็นแค่ทางเลือกของเขา.
สัมพันธภาพจะดีที่สุดเมื่อทั้งสองฝ่ายให้ความสำคัญกันอย่างสมดุล





ไม่ต้องสาธยายเกี่ยวกับตัวคุณให้ใครฟังหรอก
เพราะคนที่ชอบคุณ ยังไงเขาก็ชอบ และไม่ต้องการฟังมัน
แต่คนที่เกลียดคุณ ยังไงเขาก็ไม่เชื่อคุณหรอก



เมื่อคุณพูดแต่ว่าคุณยุ่ง คุณก็จะไม่ว่างเลย
เมื่อคุณพูดแต่ว่าคุณไม่มีเวลา คุณก็จะไม่มีเวลาเลย
เมื่อคุณพูดแต่ว่าคุณจะทำในวันพรุ่งนี้ วันพรุ่งนี้จะไม่มีวันมาถึงเลย



เมื่อเราตื่นขึ้นมาในยามเช้า เรามีทางเลือกง่ายๆ 2 อย่าง
กลับไปนอนและฝันหวานต่อ หรือ ลุกขึ้นมาแล้วทำความฝันให้เป็นจริง
มันก็แล้วแต่คุณจะเลือกแล้วล่ะ



เรามักทำให้คนที่ใส่ใจเราต้องร้องไห้
เรามักร้องไห้ให้กับคนที่ไม่เคยใส่ใจเรา
และเรามักใส่ใจกับคนที่ไม่มีวันร้องไห้ให้เรา
นี่คือความจริงของชีวิต เป็นเรื่องแปลกแต่จริง
ถ้าเห็นคุณเห็นด้วย มันก็ยังไม่สายเกินแก้



เมื่อคุณกำลังสนุกสนาน ก็อย่ารับปากพล่อยๆ
เมื่อคุณกำลังเศร้า ก็อย่าได้ตอบกลับ
เมื่อคุณกำลังโกรธ ก็อย่าไปตัดสินใจอะไร
คิดให้ถี่ถ้วน ทำอย่างสุขุม



เวลาก็เหมือนสายน้ำ
คุณไม่มีทางสัมผัสน้ำเดียวกันได้สองครั้งหรอก
เพราะมันได้ไหลผ่านไปแล้ว
มีความสุขกับทุกช่วงชีวิตของเราดีกว่า...

“คนเลี้ยงไก่”

“คนเลี้ยงไก่”



มีคนเลี้ยงไก่ 2 คน

คนที่ 1 ทุกเช้าจะเอาตะกร้าเข้าไปในโรงเรือนเลี้ยงไก่ แล้วก็เก็บ "ขี้ไก่" ใส่ตะกร้ากลับบ้าน!!
แล้วทิ้งไข่ไก่ให้เน่าไว้ในโรงเรือน
เมื่อเขาเอาขี้ไก่กลับถึงบ้าน ทั้งบ้านก็เหม็นหึ่ง ไปด้วยกลิ่นขึ้ไก่ !!! คนทั้งบ้านต้องทนกับกลิ่นเหม็น!!!

คนเลี้ยงไก่คนที่ 2 เอาตะกร้าเข้าไปในโรงเรือนเลี้ยงไก่ เก็บ "ไข่ไก่" ใส่ตะกร้าเอากลับบ้าน
เขาเอาไข่ไก่ลงเจียว กลิ่นหอมอบอวลไปทั่วบ้าน คนทั้งบ้านได้กินไข่เจียวแสนอร่อย ไข่ไก่ที่เหลือเขาก็
เอาไปขาย แล้วได้เงินมาใช้จ่ายในบ้าน ทุกคนในบ้านมีความสุขมาก.....

ในชีวิตของเรา พวกเรา เป็นคนเก็บ "ไข่ไก่" หรือ เก็บ"ขี้ไก่"

เราเป็นคนเก็บ "ขี้ไก่" โดยเฝ้าแต่เก็บเรื่องร้ายๆ แย่ๆที่เกิดขึ้นในชีวิตเราไว้ในหัวของเรา และมี
ความทุกข์ตลอดเวลาที่คิดถึงมัน!!!

หรือเราเป็นคนที่เก็บ "ไข่ไก่" เราจดจำสิ่งที่ดีๆที่เกิดในชีวิตของเรา และมีความสุขทุกครั้งที่คิดถึงมัน!!

คนเราส่วนใหญ่ชอบเป็นคนเก็บ "ขี้ไก่"
เราถึงต้องเป็นทุกข์ตลอดเวลา เรื่องความเสียใจ ความผิดพลาด ความเจ็บใจ ฯลฯ มักจะติดอยู่ในใจ
ของเรานานเท่านาน

ถ้าเราอยากมีความสุขในชีวิต เลือกเก็บ "ไข่ไก่" กับชีวิต
ทิ้ง "ขี้ไก่" ไปเถอะ ชีวิตของเราจะได้มีความสุขซักที ...



......จงยังประโยชน์ ณ.ปัจจุบัน......
.......ให้ถึงพร้อม ด้วยความไม่ประมาทเถิด........

วันอังคารที่ 7 กันยายน พ.ศ. 2553

อ่านให้ออก บอกให้รู้ว่าสู้อยู่กับอะไร


นักการเมือง อ่าน..สถานการณ์ สู้กับ..ข้อมูลข่าวสาร

นักวิชาการ อ่าน..ตำรา สู้กับ..ความรู้

ครู อ่าน..นักเรียน สู้กับ..นักเรียน

นักกฎหมาย อ่าน..เหตุการณ์ สู้กับ..ความยุติธรรม

ชาวนา อ่าน..ฟ้าอ่านฝน สู้กับ..ธรรมชาติ

นักธุรกิจ อ่าน..ตลาด สู้กับ..คู่แข่ง

ข้าราชการ อ่าน..คำสั่ง (ฮา55) สู้กับ..ระบบ

นักพัฒนา อ่าน..สังคม สู้กับ..คน

นักบวช อ่าน..ใจตน สู้กับ..กิเลส