3 Ways Self-Improvement Can Change Your Life

1. It presents you with new opportunities.

2. It increases your self-esteem to new levels.

3. It can help you become a better version of yourself.

The 36 Questions That Lead to Love

36 คำถาม จิตวิทยาความรัก นี่คือความลับที่ทำให้ คนตกหลุมรักกัน มันเกิดขึ้นได้ง่ายมาก!! 

ในปี 1997 Dr. Arthur Aron นักจิตวิทยาของมหาวิทยาลัย Brook และทีม ได้คิดทำการทดลองทางจิตวิทยา เกี่่ยวกับบทสรุปของการตกหลุมรักกันได้ในห้องทดลองและได้รับการตีพิมพ์ลงในวารสารบุคลิกภาพและจิตวิทยาสังคม เพื่อพยามยามทำให้คนมีความรู้สึกคุ้นเคย สนิทชิดเชื้อกันมากขึ้น โดย Dr.Arthur อธิบายการทดลองในห้องปฏิบัติการที่ ทำให้คนแปลกหน้าตกหลุมรักกันภายในช่วง 45 นาที โดยให้คู่อาสาสมัครแต่ละคนเข้าห้องทดลองและนั่งหันหน้าเข้าหากัน แล้วผลัดกันถาม-ตอบชุดคำถามซึ่งมีทั้งหมด 36 ข้อ เพื่อให้พวกเขาใกล้ชิดกันมากขึ้น

จากนั้นหลังตอบคำถามเสร็จก็ให้ สบตากันเป็นเวลา 4 นาที โดยห้ามพูดอะไร ซึ่งเมื่อทั้งคู่ได้พูดคุยกันแล้วก็ทำให้รู้สึกใกล้ชิดสนิทสนมกันมากขึ้น และสิ่งที่ค้นพบก็คือ หนึ่งในคู่ที่เข้าร่วมทดลองดันไปแต่งงานกันจริงๆ หลังจากนั้น 6 เดือน!

สิ่งที่ทำให้ขั้นตอนของ Dr. Arthur มีประสิทธิภาพในการสร้างความใกล้ชิดสนิทสนมและเกิดเป็นความรักในที่สุด นั่นอาจเป็นเพราะเมื่อบุคคลสองคนแลกเปลี่ยนข้อมูลส่วนตัวกันแล้ว มันอาจทำให้เราเห็นอะไรบางอย่างในตัวใครบางคนจนเกิดเป็นความรักได้ด้วย และอีกแรงผลักดัน ที่มีบทบาทในการกระตุ้นความรักในการทดลองของ Dr. Arthur คือการนับถือตนเอง ซึ่งส่วนใหญ่ของการตกหลุมรักใครบางคนรวมถึงการตกหลุมรักตัวเอง เกิดจากการได้รับความรัก การนับถือตนเองและการเสริมสร้างความมั่นใจในการเข้าสังคมของเรา ซึ่งสิ่งเหล่านี้จำเป็นต่อการรักษาความสัมพันธ์ที่โรแมนติกด้วย

ทั้งนี้ การทดลองของ Dr. Arthur ก็ทำให้เราเข้าใจนัยยะสำคัญของความสัมพันธ์ที่อยู่เหนือขอบเขตของห้องปฏิบัติการ นั่นก็คือการเปิดกว้างไม่ใช่เรื่องง่ายเสมอไป เราอาจแสดงจุดอ่อนและอาจทำให้เราอยู่ในตำแหน่งที่อ่อนแอ แต่ในท้ายที่สุดก็จะสร้างความเข้มแข็งให้กับความสัมพันธ์ การตกหลุมรักจึงเป็นเรื่องเล็กน้อยมาก เมื่อนำมาเปรียบเทียบกับการทำให้ความรักมั่นคงสม่ำเสมอในทุกๆ วัน

เพื่อตกหลุมรักใครสักคน
Set I
1. มีทางเลือกให้ใครในโลกที่คุณอยากเป็นแขกในงานเลี้ยงอาหารค่ำ?
2. คุณต้องการที่จะมีชื่อเสียงหรือไม่? อย่างไหนล่ะ, แบบไหนล่ะ?
3. ก่อนที่จะโทรศัพท์คุณเคยซ้อมสิ่งที่คุณจะพูดหรือไม่? ทำไม?
4. อะไรคือวันที่“ สมบูรณ์แบบ” สำหรับคุณ
5. คุณร้องเพลงกับตัวเองครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่? เพื่อคนอื่น?
6. ถ้าคุณสามารถมีชีวิตอยู่ได้จนถึงอายุ 90 คุณจะเลือกอะไรระหว่างมีสมองแบบคนที่อายุ 30 ใน 60 ปีสุดท้าย หรือมีร่างกายของคนที่อายุ 30
7. เคยคิดไว้ไม๊ว่าตัวเองจะตายยังไง
8. บอกสามสิ่งที่คุณและคู่ของคุณมีเหมือนกัน
9. คุณรู้สึกดีใจที่มีอะไรเข้ามาในชีวิตมากที่สุด
10. ถ้าคุณสามารถเปลี่ยนอะไรก็ได้เกี่ยวกับการที่คุณถูกเลี้ยงดูมา คุณจะเปลี่ยนอะไร
11. ใช้เวลาสี่นาทีและบอกเล่าเรื่องราวชีวิตของคุณให้ละเอียดมากที่สุด
12. ถ้าพรุ่งนี้ตื่นมาแล้วคุณสามารถมีความสามารถอะไรก็ได้อย่างหนึ่ง คุณจะเลือกอะไร
Set II
13. หากลูกบอลคริสตัลสามารถบอกความจริงเกี่ยวกับตัวคุณชีวิตอนาคตหรืออะไรก็ได้ที่คุณอยากรู้
14. มีอะไรที่คุณใฝ่ฝันอยากทำมานานไหม? ทำไมคุณยังไม่ได้ทำ
15. อะไรคือความสำเร็จครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของคุณ?
16. คุณให้ความสำคัญกับมิตรภาพมากที่สุด?
17. ความทรงจำที่มีค่าที่สุดของคุณคืออะไร?
18. ความทรงจำที่แย่ที่สุดของคุณคืออะไร?
19. ถ้าคุณรู้ว่าในหนึ่งปีคุณจะตายกะทันหันคุณจะเปลี่ยนแปลงอะไรเกี่ยวกับวิธีการใช้ชีวิตของคุณหรือไม่? ทำไม?
20. มิตรภาพหมายถึงอะไรสำหรับคุณ
21. ความรักมีบทบาทอะไรในชีวิตของคุณ?
22. ให้สองคนบอก5สิ่งที่ดีเกี่ยวกับคู่ของคุณว่าคืออะไร
23. ครอบครัวของคุณสนิทกันและอบอุ่นแค่ไหน? คุณรู้สึกว่าวัยเด็กของคุณมีความสุขมากกว่าคนอื่น ๆ หรือไม่?
24. คุณรู้สึกอย่างไรกับความสัมพันธ์ของคุณกับแม่?
Set III
25. สร้าง“ เรา” ให้เป็นจริงสามประโยค ตัวอย่างเช่น“ เราทั้งคู่อยู่ในห้องนี้รู้สึก ... ”
26."ฉันหวังว่าฉันจะมีคนสักคนที่ฉันสามารถแชร์(แบ่งบัน)_____" เติ่มคำในช่องว่าง
27.ถ้าคุณต้องมาเป็นเพื่อนสนิทกับคู่ของคุณ อะไรคือสิ่งสำคัญที่เค้าควรจะ
28. บอกคู่ของคุณว่าคุณชอบอะไรในตัวเขา ซึ่งต้องเป็นความจริง อาจจะเป็นสิ่งที่คุณไม่กล้าบอกคนที่เพิ่งเจอกัน
29. เล่าความทรงจำที่ทำให้คุณอายให้คู่ฟัง
30. ร้องให้ครั้งสุดท้ายกับคนอื่นเมื่อไหร่ แล้วร้องกับตัวเองละ
31. บอกเพื่อนของคุณว่าคุณชอบอะไรในตัวเขา
32. อะไรที่คุณคิดว่าไม่ควรเอามาล้อเล่น
33. ถ้าคุณต้องตายเย็นนี้โดยที่ไม่มีโอกาสได้คุยกับใครเลย คุณจะเสียดายที่ไม่ได้บอกอะไรกับใครที่สุด แล้วทำไมคุณถึงยังไม่เคยบอกเค้า
34. ถ้าบ้านที่มีของทุกอย่างของคุณเกิดไฟไหม้ คุณช่วยคนที่คุนรักและสัตว์เลี้ยงออกมาแล้ว ถ้าคุณมีเวลากลับเข้าไปเอาของได้แค่สิ่งเดียว คุณจะกลับไปเอาอะไร? ทำไม?
35. การตายของใครในครอบครัวของคุณที่จะทำให้คุณรู้สึกไม่สบายใจที่สุด? ทำไม?
36. แบ่งปันปัญหาส่วนตัวและถามคำแนะนำจากคู่ของคุณว่าเขาหรือเธอจะจัดการกับมันอย่างไร นอกจากนี้ขอให้คู่ของคุณสะท้อนกลับไปยังคุณว่าคุณรู้สึกอย่างไรกับปัญหาที่คุณเลือก
สุดท้าย ลองจ้องตาซึ่งกันและกันเป็นเวลาสี่นาที

Notes To Myself: My Struggle To Become A Person, by Hugh Prather

“ ปัญหาของฉันคือฉันวิเคราะห์ชีวิตแทนที่จะใช้ชีวิต”

ในโลกปัจจุบันการใคร่ครวญตรึกตรองนั้นต่ำเกินไป เราใช้เวลาในการตอบสนองต่อสิ่งกระตุ้นภายนอก: การประชุมทางธุรกิจภาระผูกพันทางสังคมหรือหน้าที่ครอบครัว กิจวัตรประจำวันอันวุ่นวายของเราทำให้เรามีเวลาน้อยสำหรับการครุ่นคิดและไตร่ตรองอย่างลึกซึ้ง

Notes To Myself:


มุมมองของเด็ก
เด็กส่วนใหญ่รับรู้ถึงความผิดพลาดที่พ่อแม่ทำทัศนคติและวิธีการที่ทำให้ชีวิตยากขึ้นง่ายกว่า 'ไม่จำเป็นต้องเป็นแบบนี้' เป็นความรู้สึกในวัยเด็กทั่วไปที่พวกเราหลายคนจำได้

ในหลาย ๆ ทางชีวิตเป็นกระบวนการทำความสะอาดหน้าต่างจนกระทั่งในที่สุดเราก็เห็นด้วยความเข้าใจสิ่งที่ก่อนหน้านี้สัมผัสกับสัญชาตญาณไร้เดียงสา

ความสุข
จำนวนสิ่งที่อยู่นอกขอบเขตการเข้าถึงทางการเงินของฉันยังคงที่ไม่ว่าสถานะทางการเงินของฉันจะดีขึ้นเพียงใด ด้วยการเพิ่มขึ้นของรายได้ของฉันแต่ละรูปแบบใหม่ในขอบเขตและฉันพบความรู้สึกเหมือนกันขาด ฉันเชื่อว่าฉันรู้จำนวนเงินที่ต้องการซึ่งจะช่วยให้ฉันมีหรือทำบางสิ่งเหล่านี้ฉันไม่สามารถจ่ายได้และหากรายได้ของฉันจะเพิ่มขึ้นอย่างมากฉันก็จะมีความสุข แต่เมื่อการเพิ่มขึ้นมาฉันพบว่าฉันยังไม่พอใจเพราะจากสถานะทางการเงินใหม่ของฉันตอนนี้ฉันสามารถเห็นชุดใหม่ของสิ่งที่ฉันไม่มี ปัญหาจะได้รับการแก้ไขเมื่อฉันยอมรับว่าความสุขเป็นทัศนคติปัจจุบันไม่ใช่เงื่อนไขในอนาคต

การยอมรับส่วนบุคคล
ฉันไม่ต้องกลัวความรู้สึกใด ๆ ที่ฉันมี แม้แต่ความรู้สึกฆ่าก็ไม่ได้ทำให้ฉันเป็นฆาตกร อย่างไรก็ตามการปฏิเสธความรู้สึกที่เข้มกว่าของฉันอาจมีผลกระทบร้ายแรง เมื่อฉันปฏิเสธความรู้สึกที่ฉันไม่ทำลายมันฉันเพียง แต่สูญเสียความสามารถในการทำตามที่ฉันต้องการ แม้แต่การคิดอย่างรู้สึกผิดหรือหงุดหงิดเกี่ยวกับความรู้สึกเพียงทำให้ฉันรู้สึกเข้มแข็ง แต่โดยไม่คำนึงถึงสถานะที่ฉันอยู่ฉันมีอิสระที่จะดึงความเงียบสงบและความสงบสุขของฉันและเมื่อใดก็ตามที่ฉันทำการเปลี่ยนแปลงภายในนั้นลึกซึ้ง แต่ลึกซึ้ง: ฉันกลายเป็นซึมเศร้าอย่างสงบกลัวอย่างสันติและโกรธอย่างสันติ และในขณะที่ผลกระทบของอารมณ์ของฉันก่อนที่จะดึงคนอื่นลงมากับฉันตอนนี้ฉันออกจากโลกไม่มีใครควบคุม

ความรับผิดชอบส่วนบุคคล
(…) ฉันไม่รับผิดชอบต่อความรู้สึกของฉันเอง แต่ต้องรับผิดชอบสำหรับสิ่งที่ฉันทำกับผู้อื่น
ฉันถูกขอให้ไปที่อื่น ฉันพูดว่า "ฉันไม่สามารถ ฉันต้องอยู่บ้าน ไม่สบาย แต่ก็ขอบคุณนะ 'ชัดเจนว่าฉันไม่ยอมรับความรับผิดชอบต่อการกระทำของฉัน ครั้งต่อไปฉันต้องการที่จะซื่อสัตย์มากขึ้นและระบุว่าฉันทำสิ่งที่ฉันทำเพราะฉันต้องการที่จะทำ
ถ้าฉันรู้สึกไม่พอใจใครบางคนถ้าฉันพบว่าตัวเองเพิกเฉยหรือหันหลังให้ใครบางคนในกลุ่มฉันอาจหลีกเลี่ยงตัวเองในสิ่งที่คน ๆ นี้แสดงให้เห็นว่าฉันเชื่อว่าเป็นเรื่องจริงเกี่ยวกับตัวฉัน

มุมมองของคนอื่น
เมื่อมีคนวิพากษ์วิจารณ์ฉัน ฉันไม่จำเป็นต้องเป็นอย่างนั้น เพราะ มันไม่ใช่ฉัน แต่เป็นความคิดจากหลักการของคนอื่น พวกเขากำลังแสดงความคิดและความรู้สึกไม่ใช่ตัวตนของฉัน

ก่อนหน้านี้ฉันคิดว่าฉันกำลังต่อสู้เพื่อคุณค่าของตนเอง นั่นคือเหตุผลที่ฉันต้องการให้คนอย่างฉันหมดท่า ฉันคิดว่าพวกเขาชอบ ฉันคือความเห็นเกี่ยวกับตัวฉัน แต่มันเป็นความคิดเห็นของคนอื่น

Summary: 100 Things Every Designer Needs to Know about People

https://www.geoffmazeroff.com/2018/03/27/summary-100-things-every-designer-needs-to-know-about-people/

ภาพรวม “ ไม่ว่าคุณจะออกแบบเว็บไซต์หรืออุปกรณ์ทางการแพทย์หรือบางสิ่งก็ตาม ผู้ชมของคุณประกอบด้วยบุคคลที่จะได้รับประโยชน์จากการออกแบบนั้น และประสบการณ์ที่ผ่านมาจะได้รับผลกระทบอย่างลึกซึ้งจากสิ่งที่คุณรู้หรือไม่รู้เกี่ยวกับพวกเขา พวกเขาคิดอย่างไร พวกเขาจะตัดสินใจอย่างไร อะไรกระตุ้นให้พวกเขาคลิกหรือซื้อหรืออะไรก็ตามที่คุณต้องการให้พวกเขาทำ”

How People See
-สิ่งที่คุณเห็นไม่ใช่สมองของคุณ
-การมองเห็นอุปกรณ์ต่อพ่วงใช้มากกว่าการมองเห็นส่วนกลางเพื่อรับส่วนสำคัญของสิ่งที่คุณเห็น
-ผู้คนระบุวัตถุโดยจดจำรูปแบบ
-มีส่วนพิเศษของสมองสำหรับจดจำใบหน้า
-ผู้คนจินตนาการว่าวัตถุนั้นเอียงและทำมุมเล็กน้อย
- ผู้คนสแกนหน้าจอตามประสบการณ์และความคาดหวังที่ผ่านมา
-ผู้คนเห็นตัวชี้นำที่บอกพวกเขาว่าจะทำอย่างไรกับวัตถุ
-ผู้คนสามารถพลาดการเปลี่ยนแปลงในเขตข้อมูลภาพของพวกเขา
- ผู้คนเชื่อว่าสิ่งต่าง ๆ อยู่ใกล้กันอยู่ด้วยกัน
-สีแดงและสีน้ำเงินรวมกันนั้นยากต่อมองสายตา
-ผู้ชาย 9% และผู้หญิง 0.5% ตาบอดสี
-ความหมายของสีแตกต่างกันไปตามวัฒนธรรม

How People Read
- ลักษณะของตัวหนังสือ มีผลต่อการอ่าน
- การอ่านและการทำความเข้าใจเป็นสองสิ่งที่แยกออกจากกันแตกต่างกัน
- คนจดจำรูปแบบช่วยแยกลักษณะอักษรที่แตกต่างกัน
- การอ่านหน้าจอคอมพิวเตอร์นั้นยากกว่าการอ่านกระดาษ
- ผู้คนอ่านข้อความบรรทัดยาวๆ ได้เร็วกว่า แต่พวกเขาชอบอ่านบรรทัดที่สั้นมากกว่า

 How People Remember
- Short-term memory is limited
- คนจำได้สี่รายการในครั้งเดียว
- ผู้คนใช้ข้อมูลทำให้เขายึดติด
-เราจำง่ายกว่าการค้นคืนความจำ
- ความจำสร้างทรัพยากรทางใจมากมาย
-ผู้คนสร้างความทรงจำใหม่ทุกครั้งนึกถึงมัน
- เป็นสิ่งที่ดีเหมือนกันที่ผู้คนลืมบ้าง
- ความทรงจำที่สดใสที่สุดนั้นไม่ถูกหรอก

 How People Think
- ผู้คนประมวลผลข้อมูลได้ดีขึ้นในกลุ่มชิ้นที่มีขนาดพอดี
- กระบวนการทางใจบางประเภทมีความท้าทายมากกว่าแบบอื่น ๆ
- จิตใจเดิน 30% ของเวลา
- ยิ่งคนไม่แน่ใจมากเท่าไหร่ก็ยิ่งปกป้องความคิดของตนได้มากเท่านั้น
- คนเราสร้างแบบจำลองขึ้นมาในใจเสมอ
- คนเรามีปฏิสัมพันธ์จากแนวคิดในหัว
- คนประมวลผลข้อมูลได้ดีที่สุดในรูปแบบเรื่องเล่า
- เราเรียนรู้ได้ดีที่สุดจากตัวอย่าง
- เราขับเคลื่อนสิ่งต่างๆ ด้วยการสร้างหมวดหมู่แบ่งแยก
- เวลามีความสัมพันธ์กัน
- มีสี่วิธีในการสร้างสรรค์ (deliberate vs. spontaneous / cognitive vs. emotional)
- วัฒนธรรมส่งผลต่อความคิดของผู้คน

How People Focus Their Attention
-ความสนใจคือการเลือก -คนกรองข้อมูล -ทักษะที่ฝึกฝนมาอย่างดีไม่จำเป็นต้องมีสมาธิ -ความคาดหวังของความถี่ส่งผลกระทบต่อความสนใจ -ความสนใจอย่างต่อเนื่องเป็นเวลาประมาณสิบนาที- -ผู้คนให้ความสนใจเฉพาะเบาะแสสำคัญ -ผู้คนไม่สามารถทำงานหลายอย่างได้จริง -อันตราย, อาหาร, เพศ, การเคลื่อนไหว, ใบหน้าและเรื่องราวได้รับความสนใจมากที่สุด -เสียงดังตกใจและได้รับความสนใจ -สำหรับคนที่ให้ความสนใจกับบางสิ่งพวกเขาต้องเข้าใจก่อน

What Motivates People
-ผู้คนมีแรงจูงใจมากขึ้นเมื่อเข้าใกล้เป้าหมายมากขึ้น
-รางวัลที่เปลี่ยนแปลงได้นั้นทรงพลัง
-โดพามีนทำให้คนติดการค้นหาข้อมูล
-ความไม่แน่นอนทำให้ผู้คนค้นหาตลอดเวลา
-ผู้คนมีแรงจูงใจจากผลตอบแทนภายในมากกว่าผลตอบแทนภายนอก
-ผู้คนได้รับแรงบันดาลใจจากความก้าวหน้าความชำนาญและการควบคุม
-ความสามารถของผู้คนในการชะลอความพึงพอใจ (หรือไม่) เริ่มน้อย
-คนขี้เกียจโดยเนื้อแท้
-ผู้คนจะมองหาทางลัดเฉพาะเมื่อทางลัดนั้นง่าย
-ผู้คนคิดว่าคุณเป็นคนไม่ใช่สถานการณ์
-การสร้างนิสัยใช้เวลานานและต้องใช้ขั้นตอนเล็ก ๆ
-ผู้คนมีแรงจูงใจมากขึ้นในการแข่งขันเมื่อมีคู่แข่งน้อยลง

-ผู้คนมีแรงจูงใจจากความเป็นอิสระ

People Are Social Animals
-ขีด จำกัด ของกลุ่มคนที่เชื่อมโยงกันได้ คือ 150 คน
- ผู้คนมีความสามารถสำหรับการเลียนแบบและการเอาใจใส่
-ทำสิ่งต่าง ๆ ด้วยกันเชื่อมโยงผูกมัดผู้คนด้วยกัน
-ผู้คนคาดหวังว่าการโต้ตอบออนไลน์จะปฏิบัติตามกฎระเบียบทางสังคม
-คนโกหกจะมีองศาที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับสื่อ
-สมองของผู้พูดและสมองของผู้ฟังจะซิงค์กันระหว่างการสื่อสาร
-สมองตอบสนองต่อคนที่คุณรู้จักเป็นการส่วนตัว
-เสียงหัวเราะทำให้คนผูกพันกัน

-ผู้คนสามารถบอกได้ว่าเมื่อใดที่รอยยิ้มเป็นของจริงหรือของปลอม

How People Feel
-อารมณ์พื้นฐานเจ็ดประการเป็นสากล -อารมณ์จะเชื่อมโยงกับการเคลื่อนไหวของกล้ามเนื้อและในทางกลับกัน -เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยชักชวนมากกว่าข้อมูล -กลิ่นทำให้เกิดอารมณ์และความทรงจำ -ผู้คนได้รับการตั้งโปรแกรมให้เพลิดเพลินไปกับความประหลาดใจ -ผู้คนมีความสุขมากขึ้นเมื่อพวกเขาไม่ว่าง -บรรยากาศธรรมชาติทำให้คนมีความสุข -ผู้คนใช้รูปลักษณ์และความรู้สึกเป็นตัวบ่งชี้แรกของความไว้วางใจ -การฟังเพลงจะปลดปล่อยโดปามีนในสมอง -สิ่งที่ยากกว่าคือการบรรลุเป้าหมายยิ่งมีคนชอบมาก -ผู้คนประเมินค่ามากเกินไปปฏิกิริยาต่อเหตุการณ์ในอนาคต -ผู้คนรู้สึกในเชิงบวกมากขึ้นทั้งก่อนและหลังเหตุการณ์มากกว่าช่วงเวลา -ผู้คนต้องการสิ่งที่คุ้นเคยเมื่อพวกเขาเศร้าหรือหวาดกลัว

People Make Mistakes
-ผู้คนจะทำผิดพลาดอยู่เสมอ ไม่มีผลที่รับประกันได้ว่า จะไม่เกิดความผิดพลาดใด ๆ อย่าง แน่นอน.
-คนทำผิดพลาดเมื่อพวกเขาอยู่ภายใต้ความเครียด
-ไม่ใช่ความผิดทั้งหมดที่ไม่ดี
-ผู้คนสร้างข้อผิดพลาดประเภทที่คาดการณ์ได้

-ผู้คนใช้กลยุทธ์ผิดพลาดที่แตกต่างกัน

How People Decide
-คนส่วนใหญ่ตัดสินใจโดยไม่รู้ตัว
-ใช้สัญชาติญานก่อน
-ผู้คนต้องการตัวเลือกและข้อมูลมากกว่าที่พวกเขาสามารถประมวลได้
-คนคิดว่าทางเลือกเท่ากับการควบคุม
-คนอาจสนใจเวลามากกว่าที่จะใส่ใจเรื่องเงิน
-อารมณ์มีอิทธิพลต่อกระบวนการตัดสินใจ
-การตัดสินใจร่วมกันเป็นกลุ่มอาจเป็นความผิดพลาด
-ผู้คนต่างก็มีบุคลิกที่โดดเด่น
-เมื่อคนไม่แน่ใจพวกเขาปล่อยให้คนอื่นตัดสินใจว่าจะทำอย่างไร
-ผู้คนคิดว่าคนอื่น ๆ ได้รับอิทธิพลจากพวกเขาง่ายกว่า

-ผู้คนให้ความสำคัญกับผลลัพธ์มากกว่าสิ่งที่เห็นตรงหน้า

เฉลิมชัย เอื้อวิริยะวิทย์ แปล
Susan Weinschenk, PhD. เขียน