คู่รักแห่งแรงบันดาลใจ

คู่รักแห่งแรงบันดาลใจ

ยี่สิบสองปีก่อน ผมกำลังยืนดูเขาบันทึกเทปรายการโทรทัศน์รายการใหม่ ชื่อ คู่ทรหด

เป็นรายการที่นำเรื่องราวของคู่รักที่อยู่กินกันอย่างมีความสุข มาเล่าให้รูปแบบของทอล์คโชว์และละครจำลองชีวิต

คู่รักวันนั้นเป็นศิลปินในดวงใจผมคนหนึ่ง ส.อาสนจินดา และป้าตุ๊ คู่ชีวิต

เรื่องราวของป๋า ส. สนุกและน่าประทับใจตามสไตล์ของนักหนังสือพิมพ์และนักแสดงผู้อหังการ์ ป๋า ส.เป็นศิลปินที่นักแสดงรุ่นนี้ควรเอาเยี่ยง ป๋า ส.ตรงเวลา รับผิดชอบ รักษาคำพูด ช่วงการทำงานช่วงหลังๆของชีวิต ผมเคยได้ยินว่าป๋า ส. ต้องไปนั่งรอนักแสดงรุ่นหลานที่มาสายเป็นชั่วโมงๆ

เรื่องราวของความรักของป๋า ส.ก็น่ารักและน่าบูชา ป๋า ส.เด็ดดอกฟ้ามาเป็นคู่ชีิวิต และทั้งสองก็รักกันมากเหลือเกิน

ป๋า ส.พูดประโยคหนึ่งขึ้นมาในรายการ

“คุณตุ๊ เหมือนลมหายใจของผม ไม่มีคุณตุ๊ผมก็ไม่มีชีวิต"

ผมฟังแล้วต้องหลับตา หายใจให้เต็มปอดอยู่นิ่งๆ

แล้วผมก็แต่งเพลงหลักของรายการขึ้นเดี๋ยวนั้น

“อาจเป็นเพราะเรา คู่กันมาแต่ชาติไหน

จะรัก รักเธอตลอดไป เป็นลมหายใจของกันและกัน"

เพลงนี้มีความยาวเพียงแค่นี้ ที่หนักไปกว่านั้นก็คือผมไม่เคยคิดจะแต่งเพิ่มเติมอีกเลย

แม้จะมีคนมาขอร้องให้เขียนเพิ่มไม่รู้กี่คนต่อกี่คน

ผมคิดเสมอว่า เมื่อมันสมบูรณ์หมดจดแล้ว จะเขียนเพิ่มทำไม

เพลงนี้ถูกนำมาร้องอีกหลายครั้ง แต่ไม่ว่าจะร้องอีกกี่ครั้ง ดนตรีจะเปลี่ยนไปแค่ไหนก็ตาม

ทุกครั้งที่ผมฟังเพลงนี้ผมจะนึกถึงคู่รักแห่งแรงบันดาลใจของผมเสมอ

ป๋า ส. ขึ้นไปอยู่บนสวรรค์หลายปีแล้ว วันที่ผมไปร่วมงานศพแก แล้วเห็นป้าตุ๊นั่งตาแดงๆอยู่ไกลๆ

ผมยังนึกอยู่เลย

“ถ้าไม่มีคุณตุ๊ ผมก็ไม่มีชีวิต" ป๋า ส.แกไม่ยอมที่จะมีวันที่ไม่มีคุณตุ๊ นักเลงจริงๆ ส.อาสนจินดา

ผมจำได้ว่าหลังจากวันนั้น ผมก็สั่งให้น้องๆเอากระเช้าปีใหม่ไปเคารพป้าตุ๊ในฐานะญาติผู้ใหญ่ของพวกเราในทุกเทศกาลปีใหม่

และสั่งให้ทำอย่างนี้ทุกปี อย่าได้ขาด

ปีนี้ก็เช่นกัน

แต่ช่วงปีใหม่ผมไม่ได้อยู่เมืองไทย เพิ่งกลับมาไม่กี่วันนี้เอง

แล้วผมก็ได้ข่าวจากน้องๆที่นำกระเช้าไป พวกเราไม่เจอป้าตุ๊แล้ว เจอแต่ญาติๆ

ป้าตุ๊ ตามป๋า ส.ไปอยู่บนสวรรค์เมื่อสามเดือนที่แล้ว

ไม่ค่อยมีใครในวงการรู้เลย ญาติๆอยากให้ทำพิธีอย่างเงียบๆ

ผมฟังข่าวจากน้องๆที่มารายงานแล้วก็หลับตา หายใจให้เต็มปอดอยู่นิ่งๆอีกครั้ง

แล้วประโยคๆหนึ่งก็ลอยมา

“อาจเป็นเพราะเราคู่กันมาแต่ชาติไหน"

ชาติหน้าเขาทั้งสองจะครองรักกันอีก

ประภาส ชลศรานนท์

บันทึก 11 มกรา 2554