state of nature : Thomas Hobbes

 

 Thomas Hobbes viewed the "state of nature" as a hypothetical, pre-government condition of lawlessness and constant warfare, which he famously described as "solitary, poor, nasty, brutish, and short". He argued that to escape this state, people would enter into a social contract, relinquishing their natural rights to a powerful sovereign (a government) in exchange for security and order. This sovereign would have absolute power to enforce laws and prevent a return to the chaos of the state of nature. 

State of nature

โทมัส ฮอบส์ มองว่า "สภาวะธรรมชาติ" เป็นภาวะสมมุติก่อนยุครัฐบาล เกี่ยวกับความไร้กฎหมายและสงครามที่ยืดเยื้อ ซึ่งเขาบรรยายไว้อย่างโด่งดังว่า "โดดเดี่ยว ยากจน น่ารังเกียจ โหดร้าย และสั้น" เขาโต้แย้งว่าเพื่อหลีกหนีจากสภาวะนี้ ประชาชนจะต้องเข้าสู่สัญญาประชาคม สละสิทธิตามธรรมชาติของตนให้กับกษัตริย์ผู้ทรงอำนาจ (รัฐบาล) เพื่อแลกกับความมั่นคงและความสงบเรียบร้อย กษัตริย์องค์นี้จะมีอำนาจเบ็ดเสร็จในการบังคับใช้กฎหมายและป้องกันไม่ให้กลับไปสู่ความวุ่นวายในสภาวะธรรมชาติ

ความไม่เท่าเทียมกันตามธรรมชาติระหว่างมนุษย์นั้นไม่ใหญ่โตถึงขนาดทำให้ใครก็ตามมีอำนาจเหนือกว่าอย่างชัดเจน ดังนั้นทุกคนจึงต้องมีชีวิตอยู่ด้วยความหวาดกลัวต่อการสูญเสียหรือความรุนแรงอยู่ตลอดเวลา ดังนั้น "ในช่วงเวลาที่มนุษย์ดำรงชีวิตอยู่โดยปราศจากอำนาจร่วมกันที่จะทำให้ทุกคนเกรงขาม พวกเขาจะอยู่ในสภาพที่เรียกว่าสงคราม และสงครามเช่นนี้เป็นสงครามระหว่างมนุษย์ทุกคนกับมนุษย์ทุกคน" ในสภาวะนี้ ทุกคนมีสิทธิตามธรรมชาติที่จะทำสิ่งใดก็ได้ที่คิดว่าจำเป็นเพื่อรักษาชีวิตของตนเอง และชีวิตนั้น 

    A state of war:
    Hobbes believed that without a government to keep people in check, life would be a "war of all against all". 

ฮอบส์เชื่อว่าหากไม่มีรัฐบาลคอยควบคุมประชาชน วลีภาษาละติน ( bellum omnium contra omnes ) ชีวิตจะเป็น "สงครามของทุกคนต่อทุกคน"

ภายในสภาวะธรรมชาติ ไม่มีทรัพย์สินส่วนบุคคลหรือความอยุติธรรม เพราะไม่มีกฎหมาย ยกเว้นหลักปฏิบัติทางธรรมชาติบางประการที่ค้นพบโดยเหตุผล (“ กฎแห่งธรรมชาติ ”)  

that every man ought to endeavour peace, as far as he has hope of obtaining it; and when he cannot obtain it, that he may seek and use all helps and advantages of war.

ทุกคนควรพยายามสร้างสันติภาพเท่าที่ตนหวังว่าจะได้มันมา และเมื่อไม่สามารถได้มันมา ก็ควรแสวงหาและใช้ความช่วยเหลือและข้อดีทุกอย่างที่ได้จากสงคราม 

“มนุษย์จงเต็มใจ เมื่อผู้อื่นก็เต็มใจเช่นกัน ตราบเท่าที่เขาต้องการสันติภาพและการป้องกันตนเอง เขาย่อมคิดว่าจำเป็น ที่จะสละสิทธิ์นี้ในทุกสิ่ง และพอใจในเสรีภาพที่เขามีต่อผู้อื่นมากเท่าที่เขาจะยอมให้ผู้อื่นมีต่อตนเอง”

 
Competition for survival:
Driven by fear, pride, and the desire for gain, individuals would constantly struggle for limited resources and to protect themselves from others. 

ด้วยแรงผลักดันจากความกลัว ความภาคภูมิใจ และความปรารถนาในผลประโยชน์ บุคคลจะต้องดิ้นรนเพื่อแย่งชิงทรัพยากรที่มีอยู่อย่างจำกัดและปกป้องตนเองจากผู้อื่นอย่างต่อเนื่อง

 

 
Lack of progress:
In this environment, there would be no industry, culture, or society, as life would be consumed by the struggle for survival. ในสภาพแวดล้อมเช่นนี้ จะไม่มีอุตสาหกรรม วัฒนธรรม หรือสังคม เพราะชีวิตจะถูกกลืนกินไปด้วยการต่อสู้เพื่อความอยู่รอด

 
"Solitary, poor, nasty, brutish, and short":
This is Hobbes's most famous description of life in the state of nature, emphasizing its harsh and violent reality. "โดดเดี่ยว ยากจน น่ารังเกียจ โหดร้าย และสั้น": นี่คือคำอธิบายชีวิตในสภาพธรรมชาติที่โด่งดังที่สุดของฮอบส์ ซึ่งเน้นย้ำถึงความเป็นจริงอันโหดร้ายและรุนแรง

Escape through the social contract

    Formation of the state:
    People would agree to a social contract to escape the state of nature. ประชาชนจะตกลงตามสัญญาประชาคมเพื่อหลีกหนีจากสภาพธรรมชาติ

Giving up rights:
Individuals would give up their natural right to everything and transfer their self-sovereignty to a higher authority. ปัจเจกบุคคลจะสละสิทธิตามธรรมชาติในทุกสิ่งและโอนอำนาจอธิปไตยของตนไปยังผู้มีอำนาจที่สูงกว่า
The Leviathan:
This new, powerful authority, which Hobbes called the "Leviathan," would have absolute power to ensure peace and order. ผู้มีอำนาจใหม่ผู้นี้ ซึ่งฮอบส์เรียกว่า "เลวีอาธาน" จะมีอำนาจเบ็ดเสร็จเด็ดขาดในการสร้างสันติภาพและความสงบเรียบร้อย
The sovereign's role:
The sovereign's will would become law, and they would be responsible for maintaining security through the enforcement of laws and punishments. เจตจำนงของผู้มีอำนาจสูงสุดจะกลายเป็นกฎหมาย และพวกเขาจะมีหน้าที่รับผิดชอบในการรักษาความมั่นคงปลอดภัยผ่านการบังคับใช้กฎหมายและการลงโทษ

 

How to Overcome a Fear of Rejection

 

 A fear of rejection is an intense and often irrational fear of social exclusion that can stem from primal survival instincts or past experiences, leading to behaviors like people-pleasing, avoidance, and difficulty setting boundaries. While a common human experience, when severe, it can be associated with social anxiety disorder or avoidant personality disorder. Overcoming this fear involves self-awareness, challenging negative thoughts, building self-acceptance, and sometimes seeking professional help like psychotherapy. Signs and Symptoms

ความกลัวการถูกปฏิเสธเป็นความกลัวต่อการถูกกีดกันทางสังคมอย่างรุนแรงและมักไม่มีเหตุผล ซึ่งอาจเกิดจากสัญชาตญาณการเอาตัวรอดหรือประสบการณ์ในอดีต นำไปสู่พฤติกรรมต่างๆ เช่น การเอาใจคนอื่น การหลีกเลี่ยง และความยากลำบากในการกำหนดขอบเขต แม้ว่าจะเป็นประสบการณ์ทั่วไปของมนุษย์ แต่หากรุนแรงก็อาจเกี่ยวข้องกับโรควิตกกังวลทางสังคมหรือโรคบุคลิกภาพแบบหลีกเลี่ยง การเอาชนะความกลัวนี้เกี่ยวข้องกับการตระหนักรู้ในตนเอง การท้าทายความคิดเชิงลบ การสร้างการยอมรับตนเอง และบางครั้งการขอความช่วยเหลือจากผู้เชี่ยวชาญ เช่น จิตบำบัด 

How are you with rejection? Some people seem fairly immune to it and manage to brush it off. Others are very much affected by it, whether real or imagined, imminent or on the distant horizon. Many of my clients are in the latter camp, fearing rejection or abandonment, especially in romantic relationships. 

คุณรู้สึกอย่างไรบ้างกับการถูกปฏิเสธ? บางคนดูเหมือนจะมีภูมิคุ้มกันต่อมันได้ดีและสามารถปัดมันออกไปได้ คนอื่น ๆ ก็ได้รับผลกระทบอย่างมาก ไม่ว่าจะเกิดขึ้นจริงหรือจินตนาการ เกิดขึ้นใกล้เข้ามาหรืออยู่ไกลแสนไกล ลูกค้าของฉันหลายคนอยู่ในกลุ่มหลัง กลัวการถูกปฏิเสธหรือการถูกทิ้ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในความสัมพันธ์แบบโรแมนติก 

เรากลัวถูกทอดทิ้ง Fear of abandonment

นี่เป็นเหตุผลหนึ่งที่มนุษย์มักมีความอ่อนไหวต่อความเป็นไปได้ที่จะถูกทอดทิ้งในความสัมพันธ์ แต่ก็ยังมีอีกหลายสาเหตุ เช่นภาวะการถูกทอดทิ้ง (Abandonment schema ) ซึ่งเป็นเครือข่ายประสาทในสมองที่ควบคุมวิธีคิด ความเชื่อเชิงลบเกี่ยวกับตนเองและผู้อื่น อารมณ์ที่รุนแรง และความรู้สึกทางร่างกายที่เป็นผลตามมา เมื่อภาวะนี้ถูกกระตุ้น คุณจะรู้สึกแย่มากๆ วิตกกังวลและตื่นตระหนกอย่างมาก หงุดหงิด โกรธ หรืออารมณ์ที่รุนแรงอื่นๆ

สิ่งนี้จะปรากฏในร่างกายของคุณในรูปแบบของการเปลี่ยนแปลงของอัตราการเต้นของหัวใจและการหายใจ ทำให้เกิดอาการร้อนและเหงื่อออก หรือกล้ามเนื้อตึงเกร็ง คุณอาจเชื่อในสิ่งต่างๆ เช่น 'ไม่มีใครรักตัวตนที่แท้จริงของฉันได้' หรือ 'ทุกคนที่ฉันรักจะต้องจากฉันไปในที่สุด'

 

A fear of rejection can manifest in various ways: 

 

 Avoidance: Withdrawing from social situations or avoiding interactions that could lead to exclusion. การหลีกเลี่ยง: การถอนตัวออกจากสถานการณ์ทางสังคมหรือการหลีกเลี่ยงปฏิสัมพันธ์ที่อาจนำไปสู่การถูกกีดกัน

People-Pleasing: Constantly trying to satisfy others' needs and wants, often at the expense of one's own. การเอาใจคนอื่น: การพยายามตอบสนองความต้องการและความปรารถนาของผู้อื่นอยู่ตลอดเวลา ซึ่งมักจะต้องแลกมาด้วยความต้องการของตนเอง

Difficulty with Boundaries: Struggling to express opinions, say "no," or set healthy boundaries. ความยากลำบากในการมีขอบเขต: การพยายามแสดงความคิดเห็น ปฏิเสธ หรือกำหนดขอบเขตที่เหมาะสม

Perfectionism: Striving for perfection as a way to avoid criticism or rejection. ความสมบูรณ์แบบ: การมุ่งมั่นเพื่อความสมบูรณ์แบบเพื่อหลีกเลี่ยงการถูกวิพากษ์วิจารณ์หรือการถูกปฏิเสธ

Staying in Unhealthy Relationships: Remaining in bad situations to avoid the fear of being alone. การอยู่ในความสัมพันธ์ที่ไม่ดีต่อสุขภาพ: การอยู่ในสถานการณ์ที่ย่ำแย่เพื่อหลีกเลี่ยงความกลัวการอยู่คนเดียว

Internalized Negativity: Doubting one's own worth or feeling inadequate. 

Causes ความคิดลบฝังลึก: การสงสัยในคุณค่าของตนเองหรือรู้สึกว่าตนเองด้อยค่า

The fear of rejection is often rooted in deeper issues: 

 

Primal Survival Instinct:

A historical, subconscious link between social rejection and the death penalty in ancient tribes, a feeling still tapped into today. สัญชาตญาณการเอาตัวรอดดั้งเดิม: ความเชื่อมโยงทางประวัติศาสตร์และจิตใต้สำนึกระหว่างการถูกปฏิเสธทางสังคมและโทษประหารชีวิตในชนเผ่าโบราณ ซึ่งเป็นความรู้สึกที่ยังคงปรากฏอยู่ในปัจจุบัน

 

Low Self-Acceptance:

A lack of self-love can lead to an overreliance on external validation from others for acceptance. การยอมรับตนเองต่ำ: การขาดความรักในตนเองอาจนำไปสู่การพึ่งพาการยอมรับจากผู้อื่นจากภายนอกมากเกินไป

 

Early Life Experiences:

Traumatic events, abandonment, criticism, or bullying during childhood can amplify the fear of rejection. ประสบการณ์ช่วงต้นชีวิต: เหตุการณ์ที่กระทบกระเทือนจิตใจ การถูกทอดทิ้ง การวิพากษ์วิจารณ์ หรือการถูกกลั่นแกล้งในวัยเด็กอาจยิ่งทำให้ความกลัวการถูกปฏิเสธรุนแรงขึ้น 

 

Rejection Sensitive Dysphoria (RSD):

An intense emotional pain related to real or perceived rejection. ภาวะความรู้สึกไม่มั่นคงทางอารมณ์จากความรู้สึกไวต่อการถูกปฏิเสธ (RSD): ความเจ็บปวดทางอารมณ์อย่างรุนแรงที่เกี่ยวข้องกับการถูกปฏิเสธทั้งที่เกิดขึ้นจริงและที่รับรู้

How to Overcome It

Addressing a fear of rejection often requires a multifaceted approach:วิธีเอาชนะความกลัว การจัดการกับความกลัวการถูกปฏิเสธมักต้องอาศัยแนวทางที่หลากหลาย:

Build Self-Awareness: Identify the specific thoughts, feelings, and behaviors that are driven by the fear. สร้างความตระหนักรู้ในตนเอง: ระบุความคิด ความรู้สึก และพฤติกรรมเฉพาะเจาะจงที่ขับเคลื่อนด้วยความกลัว

Cultivate Self-Acceptance and Love: Focus on building your own self-worth rather than seeking it from others. ปลูกฝังการยอมรับตนเองและความรัก: มุ่งเน้นไปที่การสร้างคุณค่าในตนเองมากกว่าการแสวงหาจากผู้อื่น

Challenge Negative Thoughts: Question and reframe the fearful narratives about what rejection means. ท้าทายความคิดเชิงลบ: ตั้งคำถามและปรับกรอบเรื่องเล่าที่น่ากลัวเกี่ยวกับความหมายของการถูกปฏิเสธ

Set Healthy Boundaries: Practice asserting your needs and saying "no" to protect your well-being. กำหนดขอบเขตที่เหมาะสม: ฝึกยืนยันความต้องการของคุณและปฏิเสธเพื่อปกป้องความเป็นอยู่ที่ดีของคุณ

Take Action: Engage in social situations gradually, starting with those that are less intimidating.ลงมือทำ: ค่อยๆ มีส่วนร่วมในสถานการณ์ทางสังคม โดยเริ่มจากสถานการณ์ที่ไม่น่ากลัวมากนัก

Seek Professional Help: If the fear is overwhelming, consider therapy with a mental health professional to develop coping strategies. ขอความช่วยเหลือจากผู้เชี่ยวชาญ: หากความกลัวนั้นรุนแรงเกินไป ควรพิจารณาเข้ารับการบำบัดกับผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพจิตเพื่อพัฒนากลยุทธ์การรับมือ

Improve Your Self-Regulation Skills

Self-regulation refers to your ability to identify and control your emotions and behaviors. It also plays an important role in overcoming your fear of rejection.1 By identifying negative thoughts that contribute to feelings of fear, you can actively take steps to reframe your thinking in a way that is more optimistic and encouraging.

 

ปรับปรุงทักษะการควบคุมตนเองของคุณ

การควบคุมตนเองหมายถึงความสามารถในการระบุและควบคุมอารมณ์และพฤติกรรมของตนเอง นอกจากนี้ยังมีบทบาทสำคัญในการเอาชนะความกลัวการถูกปฏิเสธ1การระบุความคิดเชิงลบที่ก่อให้เกิดความรู้สึกกลัว จะช่วยให้คุณสามารถปรับกรอบความคิดของคุณ ให้มอง โลกในแง่ดีและให้กำลังใจตัวเองมากขึ้น

เผชิญหน้ากับความกลัวของคุณ

การหลีกเลี่ยงรับมือกับความรู้สึกไม่พึงประสงค์เกี่ยวข้องกับการจัดการกับความรู้สึกไม่พึงประสงค์ด้วยการหลีกเลี่ยงสิ่งที่กระตุ้นอารมณ์เหล่านั้น ปัญหาของวิธีการนี้คือท้ายที่สุดแล้วมันจะยิ่งเพิ่มความรู้สึกกลัว แทนที่จะรับมือกับความกลัวการถูกปฏิเสธได้ดีขึ้น มันกลับทำให้คุณกลัวและอ่อนไหวต่อมันมากขึ้น

ดังนั้น แทนที่จะหลีกเลี่ยงสถานการณ์ที่คุณอาจถูกปฏิเสธ จงมุ่งเน้นไปที่การเผชิญหน้ากับความกลัว เมื่อคุณมีประสบการณ์ในการเผชิญหน้ากับความกลัว มากขึ้น คุณจะเริ่มตระหนักว่าผลที่ตามมานั้นทำให้เกิดความวิตกกังวลน้อยกว่าที่คุณคาดไว้ คุณยังจะมีความมั่นใจในความสามารถของตัวเองที่จะประสบความสำเร็จมากขึ้นด้วย

ปลูกฝังความยืดหยุ่น

การเป็นคนเข้มแข็งหมายถึง การที่คุณสามารถลุกขึ้นยืนหลังจากผ่านอุปสรรค และก้าวต่อไปด้วยความรู้สึกเข้มแข็งและมองโลกในแง่ดี กลยุทธ์ที่จะช่วยเสริมสร้างความรู้สึกเข้มแข็งให้มากขึ้นได้แก่ การสร้างความมั่นใจในความสามารถของตนเอง การมีระบบสนับสนุนทางสังคมที่แข็งแกร่ง และการเอาใจใส่และดูแลตัวเอง การมีเป้าหมายและลงมือปฏิบัติเพื่อพัฒนาทักษะของคุณยังช่วยให้คุณมีความเชื่อมั่นในความสามารถของตัวเองที่จะฟื้นตัวจากความผิดหวังได้อีกด้วย

สรุป

การพยายามเอาชนะความกลัวการถูกปฏิเสธจะช่วยลดผลกระทบเชิงลบต่อชีวิตของคุณได้ การเรียนรู้วิธีจัดการอารมณ์ การเผชิญหน้ากับความกลัว และการปลูกฝังความรู้สึกมั่นคงและเข้มแข็ง ล้วนช่วยให้คุณรับมือกับความกลัวการถูกปฏิเสธได้ดีขึ้น 

 ประเด็นสำคัญ

• ฝึกการควบคุมตนเองโดยการระบุและเปลี่ยนความคิดเชิงลบเพื่อให้รู้สึกกลัวการถูกปฏิเสธน้อยลง
• การทำให้ตัวเองอยู่ในสถานการณ์ที่อาจนำไปสู่การปฏิเสธจะช่วยให้คุณมีความมั่นใจมากขึ้นและลดความกลัวลง
• การได้รับการสนับสนุนจากเพื่อนและความมั่นใจในความสามารถของคุณอาจทำให้คุณรับมือกับการปฏิเสธได้ดีขึ้น
• การเผชิญหน้ากับความกลัวของคุณอย่างตรงไปตรงมา และเปลี่ยนมันให้เป็นโอกาสในการเติบโต 

 

I Stopped Oversharing and Started Loving Myself

 

 Stopping oversharing is a positive step, often leading to greater emotional autonomy, stronger relationships, and a clearer sense of self. This shift involves developing intentionality in your communication, creating personal boundaries, and focusing on processing emotions privately rather than seeking constant validation. You can maintain this by listening more, asking questions, being more selective about who you share with, and recognizing when you feel the urge to overshare so you can pause and consider your boundaries. Why you might have overshared

การหยุดพูดมากเกินไปเป็นก้าวที่ดี ซึ่งมักจะนำไปสู่ความเป็นอิสระทางอารมณ์ที่มากขึ้น ความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นยิ่งขึ้น และความรู้สึกในตนเองที่ชัดเจนขึ้น การเปลี่ยนแปลงนี้เกี่ยวข้องกับการพัฒนาเจตนาในการสื่อสาร การสร้างขอบเขตส่วนตัว และการมุ่งเน้นไปที่การจัดการอารมณ์อย่างเป็นส่วนตัว แทนที่จะแสวงหาการยอมรับอย่างต่อเนื่อง คุณสามารถรักษาสิ่งนี้ไว้ได้ด้วยการฟังมากขึ้น ถามคำถาม เลือกคนที่จะพูดด้วยมากขึ้น และรู้จักสังเกตเมื่อรู้สึกอยากพูดมากเกินไป เพื่อที่คุณจะได้หยุดคิดและพิจารณาขอบเขตของตัวเอง เหตุใดคุณอาจพูดมากเกินไป 

Taking care of oneself leads to healing. การดูแลตัวเองนำไปสู่การรักษา 

• Seeking validation:

  Oversharing can stem from a desire to be seen, understood, and to gain approval from others.  อาจเกิดจากความปรารถนาที่จะถูกมองเห็น เข้าใจ และได้รับการยอมรับจากผู้อื่น

   

  By choosing to keep certain aspects of my life private, I no longer feel the need to seek as much external approval. การเลือกที่จะเก็บบางแง่มุมในชีวิตไว้เป็นส่วนตัว ทำให้ฉันไม่ต้องแสวงหาการยอมรับจากภายนอกอีกต่อไป  

   

   I’m better at trusting my own judgment, and I no longer rely on others’ opinions to shape a game plan for me.ฉันเชื่อมั่นในวิจารณญาณของตัวเองมากขึ้น และไม่ต้องพึ่งพาความคิดเห็นของคนอื่นเพื่อวางแผนชีวิตอีกต่อไป  

   

   Nowhere is more peaceful than your soul. 

Benefits of stopping oversharing Increased emotional autonomy: You process your own emotions privately, leading to more resilience. เพิ่มอิสระทางอารมณ์: คุณจัดการกับอารมณ์ของตัวเองอย่างเป็นส่วนตัว นำไปสู่ความยืดหยุ่นที่มากขึ้น

• Stronger relationships: You can build deeper connections with people who truly matter by being more intentional. เพิ่มอิสระทางอารมณ์: คุณจัดการกับอารมณ์ของตัวเองอย่างเป็นส่วนตัว นำไปสู่ความยืดหยุ่นที่มากขึ้น
• Greater clarity and a clearer sense of self: You find quiet strength and a better understanding of your own needs.คุณจะค้นพบความเข้มแข็งและความเข้าใจในความต้องการของตัวเองได้ดีขึ้น
• More control over your narrative: You protect your personal information and reclaim a sense of control.คุณปกป้องข้อมูลส่วนบุคคลของคุณและนำความรู้สึกควบคุมกลับคืนมา

How to maintain your new boundary

• Practice active listening: Make an effort to listen more than you talk and ask questions to balance conversations.  พยายามฟังมากกว่าพูด และถามคำถามเพื่อสร้างสมดุลในการสนทนา

Lack of boundaries:

You may not have learned how to set or maintain appropriate relational boundaries. คุณอาจไม่ได้เรียนรู้วิธีการกำหนดหรือรักษาขอบเขตความสัมพันธ์ที่เหมาะสม

 

Emotional regulation:

You might overshare more when you feel nervous or emotional, as a way to cope or connect. คุณอาจพูดมากเกินไปเมื่อรู้สึกประหม่าหรืออารมณ์แปรปรวน เพื่อเป็นวิธีรับมือหรือสร้างความสัมพันธ์

Lack of self-awareness:

You may have lacked awareness of how your sharing impacts others. คุณอาจขาดการตระหนักว่าการแบ่งปันของคุณส่งผลกระทบต่อผู้อื่นอย่างไร

Process emotions privately: Take space to process your emotions internally instead of broadcasting them. ใช้เวลาเพื่อจัดการกับอารมณ์ภายในแทนที่จะระบายออกมา

 Be intentional: Think about why you want to share information and whether it's appropriate for the situation and the person you are with. ลองคิดดูว่าทำไมคุณถึงต้องการแบ่งปันข้อมูล และว่าข้อมูลนั้นเหมาะสมกับสถานการณ์และคนที่คุณอยู่ด้วยหรือไม่

 Recognize the urge: When you feel the impulse to overshare, pause and ask yourself why.  เมื่อคุณรู้สึกอยากเปิดเผยมากเกินไป ให้หยุดและถามตัวเองว่าทำไม

Create personal boundaries: Intentionally set limits on the amount of personal information you reveal. กำหนดขอบเขตของจำนวนข้อมูลส่วนบุคคลที่คุณเปิดเผยโดยเจตนา

ตัดแปะโดย เฉลิมชัย เอื้อวิริยะวิทย์

Sapere aude! Have the courage to use your own understanding!" จงกล้าหาญที่จะใช้ความเข้าใจของตนเอง!

 In his 1784 essay, "An Answer to the Question: What Is Enlightenment?", Immanuel Kant defines Enlightenment as humanity's escape from self-incurred immaturity, which is the inability to use one's own reason and understanding without the guidance of another. He argues that the cause of this immaturity is not a lack of intellect but a lack of courage and resolve, summarized by the motto "Sapere Aude! Have courage to use your own understanding!". Kant stresses that while public enlightenment is a gradual process, the freedom to express one's thoughts publicly through the public use of reason is essential for its progress. Key Concepts:

• Self-Incurred Immaturity (Selbstverschuldete Unmündigkeit):

  This is not a lack of intelligence but the failure to use it due to a lack of resolve and courage to think independently. 

Sapere Aude! (Have courage to know!):

This Latin phrase, from Horace, is Kant's motto for Enlightenment, encouraging individuals to think for themselves. 

 

Guardianship:

People often remain in immaturity because it is convenient to rely on others, such as books, spiritual advisers, or doctors, to think and make decisions for them. 

Public vs. Private Use of Reason:

Kant distinguishes between the private use of reason in one's professional or civic role (e.g., a clergyman in a congregation), where obedience may be required, and the public use of reason, where one speaks to the entire public through writing or discourse. 

 

Freedom of Thought:

The ability to use one's reason publicly and express thoughts freely is crucial for societal progress and the attainment of true enlightenment. 

 

• Enlightenment Motto:

  The concept of "Sapere Aude!" was elevated to a timeless ideal by Immanuel Kant, who made it the motto of the Enlightenment period. 
• Encouraging Reason:

  It serves as a call to action, urging individuals to be intellectually autonomous and to use their own understanding to seek knowledge and form their own opinions. 
• Overcoming "Self-Inflicted Minority":

  Kant used it to combat what he called "self-inflicted infantility," which he attributed to laziness and cowardice, preventing people from using their own reason and thinking independently. 
• Public and Private Freedom:

  For Kant, the phrase implied a duty for individuals to use their reason publicly to question injustice and promote rational thought.