วันจันทร์ที่ 12 กันยายน พ.ศ. 2554

คำที่ post ใน facebook ถึงวันที่ ๑๑ กันยายน ๒๕๕๔

อภัยบวกกับเรียนรู้กันเยอะๆ โลกจึงจะสงบสุข
เรียนรู้กันไป หนักนิดเบาหน่อยก็อย่าได้โกรธกันเป็นอารมณ์์เลย

คนเราก็มีโกรธเป็นธรรมดา อยู่ที่จะรู้ทันไวแค่ไหน
เวลาโกรธขึ้นมา ด๊อกเตอร์กับ ป.๔ ก็โง่พอๆ กัน (หลวงพ่อชา สุภทฺโท)

ตรวจตราตรึกตรองด้วยความสำนึก
ว่าลึกๆ นั้นเบียดเบียนผู้ใด

หาองศาที่เหมาะสมของใจกับความสุขอยู่ ใครหาเจอแ้ล้วบ้างแบ่งบันหน่อย

จินตนาการต่างกัน เพราะมีอดีตที่ต่างไป

มองฟ้าดูคู่ภมรกำแพงแสน อันเป็นแดนเขียวอุดมนนทรีสาร
ที่กว้างใหญ่ ไพศาล เหลือประมาณ
จะคาดการณ์เดินจนทั่วก็คงเย็น

มันคงเป็นความรัก ที่ทำให้คำว่าชีวิต ดูมีความหมาย

ขอให้คนโสดหายเหงา และคนเศร้าจงสดใส

คนที่ฟ้าส่งมาให้ฉันคนคนนั้นจะเป็นคนแบบไหน
คนน่ารัก คนที่อ่อนไหว คนที่คอยดึงหู ให้ง้อ ชอบงอนตุ๊บป่อง
จะเป็นเช่นไรหากคนคนนั้น นั้นมีจริง

มิใช่ความรักที่เราได้รับน้อยเกินหรอก
หากอาจเป็นความรักที่เรายื่นออกไปน้อยเกินไปต่างหาก

คิดจะรัก...ก็รัก คิดจะฝัน...ก็ฝัน

เอาอะไรกันมาก ……. อีกไม่นานก็ตาย …… ตาย แค่ เรื่องนิดเดียว

ชอบคำนี้จัง "บริหารกาละเทศะ" by Prapas Cholsaranon(http://www.facebook.com/prapaschol)

ปล่อยมันไปเพราะถึงอย่างไรรักนั้นก็สวยงาม

มื่อมีสิ่งหนึ่ง สิ่งใด ย่อมมีสิ่งใดอีกหนึ่งนั้น เมื่อสิ้นสิ่งใดลงพลัน ไม่มีสิ่งนั้น หรือ สิ่งใด
ในห้วงมหรรณพนี้ หากจะมีก็เพียงแค่ ธรรมชาติ แม้ใครดับสิ้นอุปทาน หัวใจละวางหลุดพ้น

ที่ทำงานทุกวันนี้ เพื่อเิงินและความฝัน

หากเปรียบกับโลกที่ใหญ่เท่าฟ้า
ดวงดารานับพัน จักรวาลยิ่งใหญ่กว่านั้น
ฉันก็ตัวนิดเดียว

แม้ว่าเธอนั้นไม่รู้จักฉันสักหน่อย แต่ฉันก็แอบชอบเธอไม่ใช่น้อย
หัวใจฉันยังเฝ้ารอ และเฝ้าคอย เฝ้าคอยให้เธอหันมา

มีใครบางคนรอเราอยู่ไหม แต่เรารอใครสักคนอยู่ตรงนี้

ในห้วงมหรรณพ มิรู้จบภพยิ่งใหญ่ จวบจนผิวน้ำขึ้นไป จดนภาลัยฟากฟ้า
ฉันตัวนิดหนึ่ง ทราบซึ้งกับธรรมชาติในหล้า หมู่สัตว์ในพงพนา พักพิงพึ่งพาต่อกัน

คนเรามันก็ดีบ้างชั่วบ้าง มันไม่สำคัญนักหรอก

แล้วแต่มุมมอง ความฝัน ความเป็นจริง

ความรักจึงเป็นคำตอบ เพื่อให้ชีวิตเติมเต็ม ความรักจึงเป็นคำตอบเพื่อให้ชีวิตเดินทาง

ทุกอย่างมีค่า คู่ควรเสมอ

หนังสือในโลกนี้ ส่วนใหญ่ไม่มีตอนจบ เชื่อผมไหม

แก้ปัญหาไปทีละเปาะ บางปมยังแก้ไม่ได้ พรุ่งนี้เอาใหม่หละกัน

หากเธอมีฝัน ถึงวันที่สวยงาม
เก็บความฝันนั้นไว้ไม่เปลี่ยนแป­ลง
รวบรวมพลังภายในใจ และจงมั่นคง
สิ่งเหล่านั้นคงสักวันได้ครอบคร­อง

เธอดึงดูดฉัน ฉันไม่เห็นจะดึงดูดเธอ

รู้จักยอมรับผิด และรับผิดชอบในสิ่งที่กระทำ

โดดเดี่ยวตอนกลางวัน เพื่อรอกลางคืน ฝันหาใครซักคน

ปัญญาประเสริฐที่สุด เป็นความจริงนิรันดร์

ในทุกๆ ปัญหา มันมีทางออกเสมอ อยู่ที่ว่าหาทางนั้นเจอรึยัง ถ้ายังไม่เจอพักสักนิด แล้วค่อยค้นหากันต่อไป

เราไม่ได้ทำสิ่งที่โลกชอบ…แต่เราควรทำในสิ่งที่เราต้องทำ

ไม่จำเป็นต้องเชื่อทุกเรื่อง แต่เรื่องไหนเป็นความจริงไม่เชื่อก็แล้วไป

ยังไม่เก่งไม่เป็นไร ขอให้เรียนรู้ที่จะเก่งให้ถูกที่ถูกทางถูกเวลา

เป็นคนไม่มีอะไร นอกจากใจดีๆ ในความหมายของตัวเอง

ไม่มีความคิดเห็น: