วันพุธที่ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2553

นาฬิกา – บี พีระพัฒน์

นาฬิกายังเดินหมุนไป ไม่หยุด

ใจข้างใน ก็เลยหมุนตามด้วยความสุขทุกข์ เวียนวน
วันเวลากับความสัมพันธ์ของคน หมุนไปไม่หยุดเลย

* หนึ่งนาที อาจจะพอ พอให้เคยคุ้นกัน
หนึ่งชั่วโมง อาจทำให้คนชอบกัน
และหนึ่งวัน อาจผูกพันจนรักกัน

** แต่ทั้งหมดชีวิต มันจะพอไหม
ที่จะใช้เพื่อลืม ไม่คิดถึงคนหนึ่งคน
ทั้งหมดชีวิต เวลาที่ยังเหลือ
จะพอไหมให้ใจ ได้ลบล้างความผูกพัน
เพื่อลืมคนหนึ่งคน

นาฬิกายังเดินหมุนไป ไม่เปลี่ยน
ใจข้างในกลับ เดินช้าลง ไม่ตรงไม่เท่าเวลา
นาฬากากับการพลัดพลากจากลา หมุนไปไม่กลับคืน

ซ้ำ *,**

หากนาฬิกา ย้อนวันเวลากลับไป
ถึงวันที่เราเจอกัน แล้วฉันจำทำอย่างไร
ตอบใจตัวเอง ถ้าย้อนไปวินาทีนั้น
ฉันก็จะทำอย่างเดิม ฉันจะรักเธออย่างเดิม

*** แต่ทั้งหมดชีวิต มันจะพอไหม
ที่จะใช้เพื่อลืม ไม่คิดถึงคนหนึ่งคน
ทั้งหมดชีวิต เวลาที่ยังเหลือ
จะพอไหมให้ใจ ได้ลบล้างความผูกพัน

ซ้ำ ***,***








ต้องการเพลงใหม่ๆ ใช่มั้ย คลิกที่นี่

ไม่มีความคิดเห็น: