วันจันทร์ที่ 28 ตุลาคม พ.ศ. 2556

ตดยมทูต

นิทานล้านบรรทัด
ประภาส ชลศรานนท์ (a day)
   
  
วิญญาณของนักการเมืองผู้หนึ่ง กำลังออกจากร่างด้วยหมดอายุขัย เเละเเล้วยมทูตผู้นำส่งดวงวิญญาณ ก็ปรากฎกายขึ้นตรงหน้า
"ไปนรกกับข้า ข้าจะพาไปหาหญายม ให้ท่านตัดสินว่าจะลงนรกหรือขึ้นสวรรค์"
ระหว่างที่เดินนำหน้าวิญญาณนักการเมือง ยมทูตก็เผลอผายลมออกมา
"ท่านตดนี่ ท่านยมทูต"นัการเมืองพูดจึ้น ยมทูตรู้สึกอับอายมาก
"กลิ่นมันเหมือนอะไรนะ" นักการเมืองยังพูดต่อ"ดอกกุหลาบ หรือไม่ก็ดอกลินลี่"
ยมทูตหันมามองวิญญาณนักการเมือง"ท่านว่าอะไรนะ"
"ไม่ใช่สิ มันหอมกว่านั้นอีก มันเป้นกลิ่นหอมที่ไม่เคยได้กลิ่นที่ไหนมาก่อน"
นักการเมืองใช้ลูกไม่เก่าๆ ที่ใช้มาเมื่อครั้งยังมีชีวิต"มันหอมเหมือนดอกไม้หลายๆชนิดมารวมกัน"ยมทูตยิ้มออกเเล้วก็ถอยกลังมาเดินขนาบข้างคุยวับวิญญาณนักการเมืองอย่างไม่ถือตัว
"ท่านนี่เป็นคนน่าคบนะ ประวัติของท่านที่ข้าได้รับมา น่าจะมีอะไรผิดพลาดเเน่ๆ ก่อนลงไปนรก เราเเวะหากาเเฟกินกันสักเเก้วดีไหม"
...................................................
เมื่อลงมาถึงนรก
ยมทูตได้ทำการลัดคิให้นักการเมืองเข้าพบพญายมก่อนวิญญาณอื่นๆ
"เจ้าเป็นนักการเมืองใช่ไหม"พญายมกล่าวทักทาย
เเล้วก็เริ่มรู้สึกรำคาญที่นักการเมืองเอาเเต่จ้องมาที่หมวกเขาควายที่พญายมใส่อยู่
"เจ้ากำลังคิกว่าข้ามี่ขาเหมือนควาย ข้าคงโง่เหมือนควายใหม"พญายมเสียงขุ่น
นักการเมืองยิ้ม "หามิได้ท่านพญายม ที่ข้าจ้องมองเขาบนหัวของท่านก็เพราะว่าไม่เคยเห็นเขาอะไรที่สวยงามเงาวับจับตาจับใจอย่างนี้มาก่อน"
เมื่อได้ยินคำตอบท่านพญายมจึงหัวเราะเบ่าๆ
"บนโลกมันจะมีเขาสวยๆ อย่างนี้ได้อย่างไร"มันเป็นเสียงหัวเราะของการพึงพอใจโดยเเท้
"ข้ายังมีหมวกเเบบนี้อีก 2 ใบนะ เขาโค้งสวยกว่านี้อีก"
พญายมรู้สึกผ่อนคลาย เเล้วก็ผลอผายลมออกมา
"เสียงอะไรนี่"นักการเมืองพูดขึ้น พญายมทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้
"เสียงอะไรกัน ทำๆมมันถึงไพเราะอย่างงนี้มันต้องเป็นเสียงเครื่องดนตรีที่ข้าไม่เคยได้ยินมาก่อน"
พญายมหัวเราะชอบใจ"เจ้าได้ยินด้วยหรอ"
"ใช่เเล้ว เสียงนั้นไพเราะราบกับเสียงพิณ"นักการเมืองสอพลอต่อ
คราวนี้เสียงหัวเราะอย่างถูกอกถูกใจของพญายมเเทบจะดังไปเท่านรก
นักการเมืองรู้สึกว่ากำลังสบโอกาสจึงพูดต่อ"เเล้วท่านจะตัดสินให้ข้าขึ้นสวรรค์หรือลงนรก"
"ใจเย็นๆสิ"พญายมยิ้มอย่างคนใจดี
"ประวัติเจ้าก็ไม่มีอะไรเลวร้ายมานี่"
พญายมยังคงหัวเราะอย่างสบายใจ
"ข้าชอบเจ้านะ ข้าว่าเราอย่าเพิ่งตัดสินกันเร็วๆเลย เผลอๆ เจ้าต้องไปขึ้นสวรรค์กันละหมดท่าเลย อยู่ที่นี่สักพักเถิด ดูๆ ไปเเล้วเจ้านี่มันน่าคบ อยู่ในนรกกันสักพัก สักกัปสองกับก็เเล้วกันที่หลับที่นอนไม่ต้องห่วง กระทะทองเเดงก็ว่างหลายใบ"

ไม่มีความคิดเห็น: