ทำไมเราถึงตกหลุมรักกับคนบางคนพิเศษ
เป็นการดึงดูดที่จะอธิบายสถานที่ดึงดูดโดยสัญชาตญาณของเราต่อบุคคลใดบุคคลหนึ่งว่าเป็นเพียงเรื่องลึกลับ เมื่อเราพูดอย่างตรงไปตรงมา รู้สึก 'โรแมนติก' ที่จะไม่วิเคราะห์ความรู้สึกของเรา แต่เพียงทำตามคำสั่งของพวกเขาด้วยความเกรงกลัวและละทิ้ง
อย่างไรก็ตาม ความรู้สึกของเราไม่ใช่ดวงดาวที่ลึกลับแต่ฉลาดที่เราอยากให้เป็น พวกเขาส่วนใหญ่ทำให้เข้าใจผิดอย่างชัดแจ้ง ความรู้สึกของการรักใครซักคนมักจะเป็นโหมโรงของความพึงพอใจในระยะยาว ถ้าเราตั้งใจจะทำให้ความสัมพันธ์ดีขึ้น เราต้องพยายามตรวจสอบการเรียกร้องของความรักแบบโรแมนติกอย่างมีเหตุผล นี่ไม่ใช่คำถามของการละทิ้งสัญชาตญาณ แต่เป็นการปรับปรุงให้ดีขึ้น
ลักษณะเด่นที่สุดของสัญชาตญาณในความรักของเราคือความเฉพาะเจาะจง เราไม่สามารถตกหลุมรักใครก็ได้ เราถูกนำโดย 'ประเภท' ของเราอย่างทรงพลัง เราอาจปฏิเสธผู้สมัครที่ดีหลายคนที่อาจฟังดูสมบูรณ์แบบบนกระดาษ เราอาจไม่สามารถอธิบายเพิ่มเติมเกี่ยวกับความไม่เพียงพอของพวกเขาได้มากไปกว่าการพูดเบา ๆ ว่าพวกเขา "รู้สึกไม่ถูกต้อง" อีกทางหนึ่ง เราอาจถูกกระตุ้นอย่างมีพลังต่อผู้สมัครคนอื่นๆ ซึ่งครั้งนี้มีความเหมาะสมน้อยกว่าอย่างเห็นได้ชัด ด้วยเหตุผลทั้งหมดที่อยู่นอกเหนือคำสั่งของเราอย่างมีสติ เราเป็นคนจู้จี้จุกจิกมาก
แล้วทำไมเราถึงตกหลุมรักคนๆ หนึ่ง ต้องเป็นคนนี้ ไม่ใช่คนอื่น? ทำไมเราถึงมีประเภทที่เราทำ? สิ่งที่แนะนำสถานที่ท่องเที่ยวของเรา? เราสามารถระบุสามองค์ประกอบ:
1 An instinct for completion
หนึ่งในพลังที่ทรงพลังที่สุดในความรักคือสัญชาตญาณเพื่อความสมบูรณ์ เราทุกคนไม่สมบูรณ์อย่างสิ้นเชิง: เราขาดคุณสมบัติหลายประการในตัวละครของเรา ด้านจิตใจ แต่ยังรวมถึงร่างกายด้วย เราอาจไม่มีความสงบ ความคิดสร้างสรรค์ ความรู้เชิงปฏิบัติ ปัญญา ความแข็งแกร่ง หรือความอ่อนไหว ราวกับว่า ณ ที่ใดที่หนึ่งภายในตัวเรา เรารับรู้ถึงความไม่สมบูรณ์นี้และสัมผัสกับสิ่งดึงดูดใจเมื่อใดก็ตามที่เราเข้าสู่วงโคจรของผู้ที่มีคุณสมบัติเสริม โดยความรัก เราพยายามสร้างความบกพร่องและเติมเต็มตัวเองให้สมบูรณ์
เนื่องจากเราทุกคนมีความไม่สมบูรณ์ที่แตกต่างกันมาก จึงมีเหตุผลที่เราจะพบว่าคนที่แตกต่างกันมากมีเสน่ห์ ผู้สมัครบางคนจะมีคุณสมบัติที่ทำให้เราเย็นชาเพราะเรามีสิ่งเหล่านี้อยู่แล้ว: เราอาจไม่ต้องการเช่นคนที่สงบเหมือนเรา สิ่งต่าง ๆ จะขู่ว่าจะเงียบอย่างอันตราย เราอาจต้องฉีดความคิดสร้างสรรค์และความเกียจคร้านแทน รสนิยมของเราจะแปรผันตามข้อบกพร่องของเรา
กลไกของแรงดึงดูดในความรักนี้คล้ายกับกลไกของแรงดึงดูดที่เรามีรอบๆ รูปแบบของสถาปัตยกรรมและการออกแบบ เมื่อพูดถึงอาคารและการตกแต่งภายใน เรายังดำเนินการด้วยสัญชาตญาณเพื่อความสมบูรณ์ สถานที่ที่เราเรียกว่า 'สวย' (เช่น คนที่เราเรียกว่า 'น่าดึงดูด') มักเป็นสถานที่ที่มีคุณสมบัติที่เราต้องการแต่ยังมีไม่เพียงพอ พิจารณาอาคารสองหลังที่แตกต่างกันมาก (ขวา) เรามักจะถูกดึงดูดเข้าหาสิ่งใดสิ่งหนึ่งโดยพิจารณาจากคุณสมบัติที่เรารู้สึกว่าไม่มีเพียงพอในตัวเรา ผู้ที่รู้สึกเจ็บปวดที่ขาดความอุดมสมบูรณ์ การแสดงละคร และความฟุ่มเฟือย และเต็มไปด้วยความน่าเบื่อหน่ายและความมีสติสัมปชัญญะอาจถูกดึงดูดไปยัง Peterskirche ในกรุงเวียนนา ผู้ที่รู้สึกกังวลว่าขาดความสงบ ความเชื่อมโยง และความสงบสุข และมีความวุ่นวาย กิจกรรม และความเข้มข้นมากเกินไป อาจรู้สึกประทับใจกับความเรียบง่ายของโบสถ์เซนต์มอริตซ์ในเอาก์สบวร์ก
2 The instinct for endorsement
มีสัญชาตญาณที่สองที่ผลักดันเราให้ตกหลุมรัก นั่นคือ สัญชาตญาณสำหรับการรับรอง เรามีปัญหาและความรู้สึกหลายอย่างที่เรารู้สึกโดดเดี่ยว เข้าใจผิด และคนส่วนใหญ่ไม่สนใจหรือไม่สนใจ บางทีเราอาจจะไม่ชอบคนบางคนที่โดยทั่วไปแล้วเป็นที่นิยม บางทีเรากังวลเกี่ยวกับสิ่งที่คนอื่นแข็งแกร่ง เราอาจมีความเศร้าโศกที่ดูเหมือนไม่มีใครแบ่งปัน หรืออาจมีความตื่นเต้นและความสนใจที่ไม่สะท้อนถึงผู้อื่น
จากนั้นเราอาจดึงดูดคนที่ดูเหมือนจะเข้าใจแง่มุมที่อ้างว้างของเราอย่างมีพลัง เรารักพวกเขาเพราะความสามารถในการรับรองลักษณะที่เปราะบาง โดดเดี่ยว และผิดปรกติ พวกเขา 'รับ' เรา ตรงกันข้ามกับพยุหเสนาของคนไร้ความรู้สึกที่ไม่สามารถรับได้
เมื่อเราอยู่กับผู้สมัครรับเลือกตั้งในอุดมคติ เรารู้สึกว่ามีส่วนในการสมรู้ร่วมคิดเล็กๆ น้อยๆ กับส่วนที่เหลือของโลก เราไม่ต้องอธิบายมากเกี่ยวกับตัวเอง พวกเขาเพิ่งรู้ พวกเขา 'รับ' สิ่งต่าง ๆ ได้อย่างรวดเร็วโดยที่เราไม่ต้องพูด พวกเขาอ่านวิญญาณของเรา เราจึงไม่ต้องสะกดเนื้อหาด้วยวิธีปกติและลำบาก ความรักของเราเป็นผลจากความกตัญญูสำหรับความสามารถมหัศจรรย์ที่จะเข้าใจ
บางทีเราอาจชอบทำจิ๊กซอว์จริงๆ – ความสนใจที่เพื่อนที่ฉลาดกว่าของเราเย้ยหยัน หรือเรามีมุมแหลมทางเพศที่เราไม่เคยกล้าที่จะแบ่งปันกับอดีตพันธมิตร หรือเรามีความเห็นอกเห็นใจต่อบุคคลสำคัญทางการเมืองที่ทุกคนดูถูกเหยียดหยาม หรือเรารักจริง ๆ แต่ก็รู้สึกหายใจไม่ออกเพราะแม่ของเรา และนั่นก็ฟังดูแปลกสำหรับคนอื่นเสมอ หรือดูเหมือนไม่มีใครเข้าใจและยกโทษให้เราว่าเราเครียดแค่ไหนกับงานธุรการ หรือเราเคยชอบคลานใต้เตียงเมื่อตอนเป็นเด็ก และเรายังชอบส่วนนั้นของเราอยู่แต่เราพบว่ามันไม่ง่ายเลยที่จะเปิดมันในที่โล่ง ทั้งหมดนี้พันธมิตรในอุดมคติจะทราบด้วยตัวเอง
3 The instinct for familiarity
วิธีที่เราเข้าถึงความรักในวัยผู้ใหญ่นั้นถูกกำหนดโดยวิธีที่เรามีประสบการณ์ความรักในวัยเด็ก ในวัยผู้ใหญ่ เราจะสนใจคนที่คอยย้ำเตือนเรา – โดยไม่รู้ตัว – เกี่ยวกับคนที่เรารักตั้งแต่ยังเป็นเด็ก แนวคิดนี้ดูน่ากลัวเพราะรู้สึกขยะแขยงโดยธรรมชาติที่คิดว่าผู้ปกครองเป็นเรื่องทางเพศ แต่นี่ไม่ใช่ประเด็น ไม่ใช่ว่าเราสนใจคนที่เป็นเหมือนพ่อแม่ของเราในทุกๆ ด้าน คุณสมบัติบางอย่างที่เราพบว่าน่าดึงดูดที่สุดในผู้ใหญ่คือคุณสมบัติที่ครั้งหนึ่งเคยปรากฏในผู้ดูแลของเราตั้งแต่วัยเด็กด้วยความสมมาตรที่น่าตกใจ ความรักของคู่ค้าของเราสามารถแต่งแต้มด้วยความรู้สึกคุ้นเคย ในอ้อมแขนของพวกเขา ในความรู้สึกทางอารมณ์ เรากลับบ้าน
และโดยไม่มีใครคิดเรื่องนี้มากเกินไป พวกเขาก็เรียกเราว่า 'ที่รัก' ได้อย่างไพเราะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น