ท่ามกลางบริบทแห่งโลกวิชาการ ความรู้ความคิดถูกร้อยเรียงผ่านตัวอักษรจนกลายเป็นเนื้อหาเพื่อใช้เผยแพร่ความรู้ความคิดนั้นๆ ออกสู่สังคม แต่ละบรรทัดถูกรวมกันเข้าเป็นบทความ หลายบทความรวมกันเป็นหนังสือ หนังสือจึงเป็นบ่อเกิดแห่งความรู้และเสมือนบ่อเกิดในการสร้างสรรค์ความรู้ใหม่ๆ ขึ้นมา ดังนั้นเนื้อหาความรู้ทางวิชาการและผู้ที่บริโภคความรู้ทางวิชาการจึงต่างตอบแทนซึ่งกันและกัน กล่าวคือ มีึบุคคลกลุ่มหนึ่งซึ่งเรียกได้ว่าใช้ประโยชน์จากความรู้ในโลกวิชาการและในขณะเดียวกันนั้นได้ผลิตความรู้ตอบกลับมาเช่นกัน บุคคลกลุ่มนั้นคือ เหล่า "นักวิชาการ" นั่นเอง นักวิชาการจึงมีหน้าที่ในการขับเคลื่อน ต่อยอด ประยุกต์และเผยแพร่ความรู้ไปสู่บุคคลอื่นๆ อีกด้วย และหากจะกล่าวอย่างง่ายให้เห็นวงจรของความสัมพันธ์นี้คือ เนื้อหาทางวิชาการสร้างคนและคนก็สร้างเนื้อหาทางวิชาการด้วยเช่นกัน
กรอบความคิดหลายอย่างได้รับการเผยแพร่และสั่งสมมาเป็นเวลานานทำให้เราแทบไม่รู้สึกว่ากรอบความคิดที่เราใช้กันอยู่มีปัญหาเพรามันถูกต้อง เช่น โชคชะตา ความเท่าเทียม การตัดสินทุกอย่างด้วยเหตุผล การหาคำตอบด้วยวิธีการทางวิทยาศาสตร์ การลำดับเวลาเป็นเส้นตรง ภาษา เพศ โลก อวกาศ เอกภพและสรรพสิ่ง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น