ทุกความลับคือความจริง

#ทุกความลับคือความจริง #นิ้วกลม

ความทรงจำเป็นสมบัติส่วนตัวที่สุดอย่างหนึ่ง
ไม่มีใครได้แตะต้องมัน, นอกจากเจ้าของความทรงจำ
หลายความทรงจำจึงเป็นความลับ
และทุกความลับคือความจริง

ฉันพบว่าโลกทั้งใบนั้นใหญ่เกินไป
เกินกว่าจะเปลี่ยนแปลง
จะหมุน จะปะทะ จะครอบครอง จะตัดสินว่ามันน่าจะเป็นเช่นนั้นเช่นนี้

เราสามารถยอมรับ ยอมแพ้ แล้วมีความสุขได้ ในโลกที่เราเลือก

อาจเคยห่่วงสายตาคนอื่นในโลกใบกว้าง แต่ไม่เป็นแบบนั้นอีกต่อไป

สนใจแต่สายตาของคนที่เธอรักและรักเธอ แล้วเธอจะเป็นตัวของตัวเอง เป็นในสิ่งที่เธอเป็น มีความสุขแบบที่เธอเป็น จึงเรียกว่าความสุข

โลกยังหมุนไป ฉันอาจอ่อนแอก็เป็นได้ แต่ฉันก็เป็นแบบนี้
เมื่อรู้ว่าตัวเองเป็นอย่างไร
ยอมรับตัวเอง เลือกโลกที่เหมาะกับเรา
ต่อให้จักรวาลจะเป็นอย่างไร
อย่างน้อย เรายังมีดวงดาวของเราเอง
ดาวที่ว่านั้น ซ่อนตัวอยู่ในโลกใบนี้

เมื่อเดินไปไกลพอ เสียงของผู้อื่นไม่ต่างจากนกกา
เมื่อเดินไปไกลพอ คนที่เธอรักจะยิ้มให้ทางที่เธอเลือก ปรบมือโอบกอดยินดี

อย่าเสียเวลากับการหลงทางนานนัก ชีวิตคนเราไม่ยืดยาวพอให้ทำเช่นนั้น

รอยยิ้มของเธอคือรอยยิ้มของฉัน

วิธีรักษาแรงดึงดูด คือการไม่เคลื่อนเข้าใกล้กัน กว่าที่เป็น (แต่ก็ไม่ควรไกลเกินกว่าจะส่องแสงให้เห็นกัน)

ความมืดมิได้สีดำ มันไม่มีสีเลยต่างหาก
ความไม่รักมิได้มีสีดำ หากคือไม่มีความรู้สึกเลยต่างหาก

เรารักเพื่อรู้จักความรัก เพื่อรู้จักความจริงของความรัก

แล้วความรักเล่า
หากยังเหลือเพียงอ้อมกอดที่อีกฝ่ายไม่ต้องการ
ยังเป็นความรักอยู่หรือไม่

เรามีความหมายเสมอ
ขอเพียงปล่อยตัวเองจากสิ่งที่ทำให้เราไร้ความหมาย
พาเราไปพบกับ 'ความหมาย' ใหม่
ที่บางคน บางเวลา บางสถานที่ จะมอบให้แก่เรา

แล้วเราจะพบความสวยงาม ของการปล่อยมือ

เราอาจไม่ได้เห็นกันทุกวัน หากมีโอกาสได้พบกันอีก จะรู้สึกดีทุกครั้งเมื่อได้เจอ

หากรักแล้วจะไม่กลัว เพราะรู้ดีว่ามีแต่สิ่งดีดีจะมอบให้
โดยไม่ได้คิดว่าจะต้องได้รับสิ่งใดกลับมา

ตราบที่ยังกลัว นั่นหมายความว่า ฉัน สำคัญกว่าเขา
เมื่อทั้งคู่ไม่มีความกลัวต่อกัน เมื่อนั้นจึงกลายเป็น เรา


ดวงดาวมีไว้ให้มอง ในระยะห่างที่ส่องแสงถึง 
มีความสุขกับการมอง โดยไม่ต้องครอบครอง 
ดวงดาว ความรัก ความสำเร็จ 

รักที่แท้ ปราศจากการตัดสินพิพากษา
รักเปิดพื้นที่ให้อีกคนหนึ่งเป็นแบบที่เป็น
และเราเองก็เป็นแบบที่เราเป็น

รักคือ การเป็นพื้นที่ปลอดภัย
ของกันและกัน
ในโลกที่เต็มไปด้วยพายุ

สิ่งที่เธอรักมิได้สมบูรณ์แบบ
ความรักของเธอต่างหากที่ทำให้สิ่งนั้นสมบูรณ์แบบ

บางอย่างมันก็มีระยะห่างของมันนะ ใกล้ไปก็ไม่ดี ไกลไปก็ไม่ดี ตรงนี้อาจจะดีที่สุดแล้ว