ฮักกันมาแต่ดนแล้ว
บ่มีวี่แววเปลี่ยนแปลงไป
ตั้งแต่ทางมีแต่ขี้ไหง
แล้วจังได๋คือมาเป็นลายต่าง
สิบสิฮ่างหรือซาวสิฮ่าง
สิจับมือกันหย่างว่าซั่นว่า
หัวใจสะหวอยน้องบ่หัวซา
บัดสิว่าเฮาไปกันบ่ได้
"รักกันมาตั้งนาน
ไม่มีวี่แววว่าจะเปลี่ยนแปลงไป
ตั้งแต่ถนนมีแต่ฝุ่นไคล
แล้วทำไมถึงเปลี่ยนไปอย่างนี้
สิบ-ยี่สิบปัญหาประดัง (สิฮ่าง=จะพัง เป็นสำนวน)
จะจับมือกันก้าวเดินไช่ไหม
หัวใจสลายน้องไม่สนใจ มาบอกได้ไงเราไปกันไม่ได้"
ไสว่าสิบ่ถิ่มกัน
ไสว่าสิมีกันและกัน
ไสว่าสิฮักแพงกัน
ไสว่าสิมีกันตลอดไป
ไสว่าสิบ่ถิ่มกัน
ไสว่าสิมีกันเรื่อยไป
ไสว่าสิบ่แบ่งใจ
ไสว่าสิมีแค่..เฮา
"ไหนบอกจะไม่ทิ้งกัน
ไหนบอกจะมีกันและกัน
ไหนบอกจะดูแลกัน
ไหนบอกจะมีกันตลอดไป
ไหนบอกจะไม่ทิ้งกัน
ไหนบอกจะมีกันเรื่อยไป
ไหนบอกจะไม่แบ่งใจ
ก็ไหนบอกจะมีแค่เรา"
น้ำตาพังลงหย่าวๆ
ย้อนผุสาวเปลี่ยนใจไห้จนเซ
บ่คิดบ่ฝันว่าฮักจะฮ่างสิเพ
สะเลเตดอกนี้ไร้กลิ่นหอม
เฮ็ดจังได๋หัวใจบ่พร้อม
หรือต้องยอมฮับความเป็นจริงอิหลี
ไห้สาเด้อ ให้ตายมื้อนี
ให้คนที่ลืมสัญญา
น้ำตาหลั่งรินไหล
เพราะเธอเปลี่ยนใจ สะอื้นไห้หา
ไม่คิดไม่ฝันพลันรักจะพังเพ
สะเลเต* ดอกนี้ไร้กลิ่นหอม
ให้ทำยังไงในเมื่อใจยังไม่พร้อม
หรือต้องยอมรับความจริงซะที
ร้องไห้เถิดนะ จนขาดใจวันนี้
ให้คนที่ลืมสัญญา
*(ชื่อดอกมหาหงส์ในภาษาอีสาน)
ทวงสัญญา คองถ่าจนจ่อย
ไปมิดจ้อยบ่หวนคืนมา...
รอทวงสัญญา คอยท่าจนผอม
เธอหายต๋อม ไม่หวนกลับมา...
แปล
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น