จิตถึงนิพพานได้ ต้องละอุปาทาน ละความยึดมั่นถือมั่น อวิชชา
ต้องควบคุม รู้ทัน ผัสสะ และเวทนา เพื่อไม่เกิดอุปาทาน
เมื่อคุณบังคับความรู้สึกได้ครั้งหนึ่ง เมื่อนั้นแหละ
คือสร้างบารมี ครั้งหนึ่ง. ถ้าคุณปล่อยจิต ไปตามอารมณ์
ก็เพิ่มๆๆๆ บวกๆๆๆ อนุสัย; บังคับจิตไว้ได้, กูไม่ไปอร่อยกับมึง.
บังคับจิตไว้ได้อย่างนี้ ทีหนึ่ง มัน ลบๆๆๆหนึ่งๆๆ อนุสัยมันเป็นลบ;
ไม่เท่าไรมันก็หมด มันไม่มีพื้นฐานรากฐาน ไม่มีเดิมพันที่จะเกิด
กิเลส ก็เป็นนิพพานโดยสมบูรณ์
คือสร้างบารมี ครั้งหนึ่ง. ถ้าคุณปล่อยจิต ไปตามอารมณ์
ก็เพิ่มๆๆๆ บวกๆๆๆ อนุสัย; บังคับจิตไว้ได้, กูไม่ไปอร่อยกับมึง.
บังคับจิตไว้ได้อย่างนี้ ทีหนึ่ง มัน ลบๆๆๆหนึ่งๆๆ อนุสัยมันเป็นลบ;
ไม่เท่าไรมันก็หมด มันไม่มีพื้นฐานรากฐาน ไม่มีเดิมพันที่จะเกิด
กิเลส ก็เป็นนิพพานโดยสมบูรณ์
ระวังทำให้อุปาทานลดลง จะถึงนิพพานโดยลำดับ
สุขเพราะไร้ทุกข์ สุขเพราะสงบ สุขเพราะปราศจากความกังวลใจ สุขเพราะไม่ต้องร้อนใจในเรื่องใด ๆ สุขเพราะปราศจากเรื่องกระวนกระวายใจ สุขเพราะจิตเป็นเอกไม่แปรปรวนตามปัจจัยอื่นใด
พระนิพพานเป็นสุขเพราะพ้นจากอุปาทานักขันธ์ ๕ คือ พ้นจากรูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ
ดับไป เกิดขึ้นไม่ได้อีก
นิพพาน ปรมัง สุขขัง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น