The Song of the Snow
On this auspicious, glorious day,
You male and female benefactors who welcome me with
prostrations,
Along with myself, the yogi Milarepa:
We didn’t perish, and have met. Oh how joyful!
I’m an old man with a treasury of songs,
So I’ll answer your query of my health with this tune;
Listen carefully with focused, attentive minds.
At the very end of the tiger year
And at the beginning of the year of the hare,
On the full moon of the Wagyal month,
Disillusioned with the things of samsara,
I went seeking a secluded retreat
In the remote pastures of the Lachi snowy range.
The land and sky conferred together
And sent down a messenger, a strong wind.
With the elements of water and wind astir,
Black southern clouds gathered in front.
The sun and moon were put into prison.
The twenty-eight constellations were strung on a wire.
The eight planets were put into shackles by edict.
The great Milky Way was tethered down.
The morning star was completely wrapped in mist.
Wind with sleet blew, and finally,
Snow fell for nine days and nine nights;
With the days and nights together totaling eighteen.
The big flakes were big; they fell like thick layers of wool,
Like birds in flight that plummet down.
The small flakes were small; they fell like tiny wheels,
Like bees flying around, then dropping down.
Other small flakes the size of mustard seeds and beans,
Lumped together and fell like balls of sleet.
Snow fell in more sizes than one could count.
High above, the snowy white peaks touched the sky.
Below, the plants and trees were matted and pressed.
The mountains of black donned a blanket of white,
An ocean with waves that were frozen over.
The blue rivers’ waters were put in a shell.
The contour of the land was evened to a plain.
Because this snowfall was so great,
The black-haired people became socked in.
The four-legged creatures were stricken with famine:
Especially the old, weak ones’ sustenance was cut.
Above, the birds’ food source was depleted.
Below, the pikas and mice hid in their stores.
The meat-eating animals were unable to eat.
As for the fate of such sleet and strong wind
And particularly the fate of me, Milarepa:
That blizzard that came down from above,
The strong winter wind of the new year,
And I, the yogi Milarepa’s cloth, these three,
All fought on the side of the high snow mountain.
But I was victorious over the snowfall, and it melted to water.
Though the wind roared powerfully, it naturally subsided,
And my cloth, like fire, was blazing strong!
Two wrestlers contended there in a life-or-death match.
I gave it the edge of my kingly sword.
I was victorious in that fight where the valiant ones were overthrown;
Thus, all dharma practitioners earned some clout
Especially meditators, twice as much;
In particular, my single chandali cloth showed its greatness.
The four gatherings of illness were put on the scale.
Then, inner disturbances were completely vanquished.
Both cold and hot pranas were fully cast out.
Later, the [elements] listened and heeded what was said.
The demon of snow and sleet was suppressed.
Then, all was resolved and completely still.
Though samsara’s brigade tried, it didn’t succeed.
Thus, this yogi won the fight.
I’m my grandfather’s descendant, with the coat of a tiger;
I’ve never fled wearing the coat of a fox.
To my father was born a son of the class of champions;
I’ve never lost in the face of a foe.
I’m of the family of lions, the king of beasts;
I’ve never lived in a snowless land.
Fate has once again played its joke.
If you trust that what this old man says has any power,
The practice lineage teachings will spread in the future,
A few siddhas will also come,
And I, the yogi Milarepa,
Will be renowned throughout the lands.
You disciples will have faith
And fame of you will later spread.
I, a yogi, am very well.
You benefactors, how are you?
Quotes from Chögyam Trungpa Rinpoche. Text excerpt from Tsangnyon Heruka, translated by Christopher Stagg.
จาก https://www.shambhala.com/who-is-milarepa/
ในวันมงคลอันรุ่งโรจน์นี้
ท่านผู้มีอุปการะคุณทั้งชายและหญิงที่ต้อนรับข้าพเจ้าด้วย
การกราบ
โยคีมิลาเรปะพร้อมกับข้าพเจ้า:
เราไม่ได้พินาศและได้พบกัน โอ้ช่างน่ายินดี!
ฉันเป็นชายชราที่มีคลังเพลง
ดังนั้นฉันจะตอบคำถามของคุณเกี่ยวกับสุขภาพของฉันด้วยเพลงนี้
ตั้งใจฟังด้วยจิตใจที่จดจ่อและตั้งใจฟัง
ในปลายปีเสือ
และต้นปีเถาะ
ในวันเพ็ญเดือนวัฆยาล ข้าพเจ้า
รู้สึกท้อแท้กับสังสารวัฏ
ข้าพเจ้าไปแสวงหาที่วิเวก
ในทุ่งหญ้าอันห่างไกลของเทือกเขาหิมะลาคี .
แผ่นดินและท้องฟ้าประชุมกัน
และส่งทูตลงมาเป็นลมแรง
ด้วยองค์ประกอบของน้ำและลม
เมฆดำทางตอนใต้รวมตัวกันอยู่ด้านหน้า
พระอาทิตย์และพระจันทร์ถูกจับเข้าคุก
กลุ่มดาวทั้งยี่สิบแปดถูกพันด้วยลวด
ดาวเคราะห์ทั้งแปดดวงถูกผูกมัดโดยคำสั่ง
ทางช้างเผือกอันยิ่งใหญ่ถูกล่ามไว้
ดวงดาวยามเช้าถูกปกคลุมด้วยหมอก
ลมพร้อมลูกเห็บพัด และในที่สุด
หิมะก็ตกเป็นเวลาเก้าวันเก้าคืน
รวมวันและคืนรวมกันเป็นสิบแปด
เกล็ดใหญ่นั้นใหญ่ มันร่วงลงมาเหมือนขนแกะหนาๆ
เหมือนนกบินร่อนลงมา
สะเก็ดเล็กมีขนาดเล็ก มันตกลงมาเหมือนวงล้อเล็ก ๆ
เหมือนผึ้งบินไปรอบ ๆ แล้วตกลงไป
อื่น ๆ เป็นเกล็ดเล็ก ๆ ขนาดเท่าเมล็ดมัสตาร์ดและเมล็ดถั่ว
รวมกันเป็นก้อนและตกลงมาเหมือนลูกเห็บ.
หิมะตกมากเกินกว่าจะนับได้
สูงขึ้นไป ยอดเขาขาวโพลนแตะขอบฟ้า
ด้านล่างต้นไม้และต้นไม้ถูกบดบังและกดทับ
ภูเขาสีดำปกคลุมด้วยผ้าห่มสีขาว
มหาสมุทรที่มีคลื่นจับตัวเป็นน้ำแข็ง
น้ำของแม่น้ำสีน้ำเงินถูกใส่ไว้ในเปลือกหอย
รูปร่างของที่ดินราบเรียบ
เนื่องจากหิมะตกหนักขนาดนี้
คนผมดำจึงถูกสวม
สิ่งมีชีวิตสี่ขาต้องอดอยาก
โดยเฉพาะคนชราที่อ่อนแอยังถูกตัดขาด
ด้านบนแหล่งอาหารของนกหมดลง
ด้านล่าง pika และหนูซ่อนตัวอยู่ในร้านค้าของพวกเขา
สัตว์ที่กินเนื้อก็กินไม่ได้
สำหรับชะตากรรมของลูกเห็บและลมแรง
นั้น และโดยเฉพาะอย่างยิ่งชะตากรรมของข้าพเจ้า มิลาเรปะ:
พายุหิมะที่ตกลงมาจากเบื้องบน
ลมฤดูหนาวอันแรงกล้าของปีใหม่
และข้าพเจ้า เครื่องแต่งกายของโยคีมิลาเรปะ ทั้งสามนี้ ต่างก็
ต่อสู้กันต่อไป ด้านข้างของภูเขาหิมะสูง
แต่ฉันได้รับชัยชนะเหนือหิมะและมันละลายเป็นน้ำ
แม้ว่าลมจะคำรามแรง แต่ก็สงบลงตามธรรมชาติ
และเสื้อผ้าของฉันก็เหมือนไฟที่ลุกโชน!
นักมวยปล้ำสองคนแข่งขันกันที่นั่นในการแข่งขันแบบเอาเป็นเอาตาย
ฉันให้คมดาบของกษัตริย์แก่มัน
ฉันได้รับชัยชนะในการต่อสู้ครั้งนั้นซึ่งผู้กล้าหาญถูกโค่นล้ม
ดังนั้นผู้ปฏิบัติธรรมทั้งหลายจึงได้รับอานิสงส์บ้าง
โดยเฉพาะผู้ทำสมาธิสองเท่า โดยเฉพาะผ้าจัณ ฑาลี
ผืน เดียวของข้าพเจ้าแสดงความยิ่งใหญ่ ความเจ็บป่วยทั้งสี่ถูกจัดไว้บนตาชั่ง
จากนั้นความปั่นป่วนภายในก็มลายสิ้น
ปราณทั้งเย็นและร้อนถูกขับออกมาอย่างเต็มที่
ต่อมา [องค์ประกอบ] ฟังและปฏิบัติตามสิ่งที่พูด
ปีศาจแห่งหิมะและลูกเห็บถูกปราบปราม
จากนั้นทุกอย่างก็คลี่คลายและนิ่งสนิท
แม้สังสารวัฏฏ์พยายามแล้วก็ไม่สำเร็จ
โยคีผู้นี้จึงชนะการต่อสู้
ฉันเป็นลูกหลานของปู่ของฉัน มีเสื้อโค้ตเสือ
ฉันไม่เคยหนีไปโดยสวมเสื้อคลุมของสุนัขจิ้งจอก
สำหรับพ่อของฉันเกิดมาเป็นลูกชายของชนชั้นสูง
ฉันไม่เคยพ่ายแพ้ต่อหน้าศัตรู
ฉันมาจากตระกูลสิงโต ราชาแห่งสัตว์ร้าย
ฉันไม่เคยอยู่ในดินแดนที่ไม่มีหิมะ
โชคชะตาเล่นตลกอีกครั้ง
ถ้าท่านวางใจว่าสิ่งที่ชายชราผู้นี้พูดมีพลัง
คำสอนของสายเลือดปฏิบัติจะแพร่หลายในอนาคต พระ
สิทธาสองสามองค์จะมาด้วย
และข้าพเจ้า โยคีมิลาเรปะ
จะเลื่องลือไปทั่วดินแดน
ลูกศิษย์ของท่านจะมีความศรัทธา
และชื่อเสียงของท่านจะขจรขจายไปในภายหลัง
ฉันซึ่งเป็นโยคีสบายดี
ผู้มีพระคุณทั้งหลาย สบายดีหรือ?
คำคมจาก เชอเกียม ตรุงปา รินโปเช ข้อความที่ตัดตอนมาจาก Tsangnyon Heruka แปลโดย Christopher Stagg
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น