กาลครั้งหนึ่งทุกสถานที่เคยมีความรัก - นิ้วกลม

กาลครั้งหนึ่งทุกสถานที่เคยมีความรัก - นิ้วกลม

การอ่านคือรากฐานที่สำคัญ

กลุ่มคำสั้นสั้นเกี่ยวกับความรัก ความสัมพันธ์ และเรื่องใกล้เคียง

ความรักที่แท้

ไม่ต้องการความพยายาม

เพื่อจดจำ.

ความรักที่แท้

ต้องการความพยายามอย่างหนัก

เพื่อลืม.

นิ้วกลม

กันยายน ๒๕๕๔

ผมได้รับหนังสือเล่มนี้ในขณะที่ยังมีรัก แล้วก็มาถึงวันหนึ่ง.

วันที่เรามองเห็นโลกและท้องฟ้าเป็นสีนวลใย มองเห็นเพียงใบไม้ที่แห้งเหี่ยวเฉา มองไม่เห็นรอยยิ้มเลย(ทั้งๆ ที่มีคนยิ้มเต็มไปหมด)

พยายามดูและรอค่อยวันที่เห็นท้องฟ้าเป็นสีฟ้าสดใส เห็นใบไม้เขียวขจี เห็นรอยยิ้มจากผ่องชนที่มีให้อยู่เต็มรายรอบข้าง.

การที่คนไหนมองความรักเป็นสิ่งสวยงาม - การที่อีกคนหนึ่งมองความรักเป็นเรื่องโหดร้าย

แสดงว่า..คนสองคนนี้มีมุมมองความรักที่เหมือนกัน

เพราะความรักทำให้เราพบเจอความสุขอันยิ่งใหญ่(ในขณะที่เรากำลังมีความรัก) และความรักนั้นยังทำให้เราค้นพบความทุกข์ระทมขมขื่นอย่างยิ่งยวด

การที่คนคนหนึ่งจะมองเห็นมุมมองของความรักนั้น เขาต้องผ่านทั้งความสุข-ความทุกข์ มามากพอๆ กัน คนที่เห็นเพียงความสุข ก็แสดงว่าเขารู้จักที่จะจัดการความรักนั้นอย่างอ่อนโยน ทั้งระหว่างเขาและเธอ

คนที่ค้นพบความทุกข์ แสดงว่าเขาจัดการความรักนั้น ด้วยอารมณ์และเหตุผลที่ไม่ค่อยจะลงตัวกันดีนักระหว่างเขาและเธอ

ความรักจึงเปรียบเสมือนยา ยาที่มีรสหวาน-ยาที่มีรสขม

ถ้าหากเราไม่หยิบยาขขึ้นมาทาน เราก็จะไม่รู้รสชาติอันน่าจดจำของยางแขนงนั้นเลย จงกล้าที่จะรู้จักความรัก.

ภาคที่หนึ่ง

เวลายิ้มให้เธอ

ฉันยิ้ม

ให้ตัวเองด้วย

เวลารักใคร

เรามักลืมความปลอดภัย

ของตัวเอง

ความรัก

ที่ไม่บอกออกมา

เป็นความรักเช่นกัน

บางครั้ง

ความรักไม่ได้ลงเอยกับคนที่เรารักมากกว่า

แต่ลงเอยกับคนที่ถูกจังหวะเวลามากกว่า

ก่อนที่เธอจะมีเขา

คำว่าเรา

ยังเป็นไปได้

เจียวไข่ยังต้องรอสุก

ปลูกต้นไม้ยังต้องรอดอกไม้บาน

ความรักไย่เร่งรีบนัก

บอกรักใช้เวลาหนึ่งวินาที

การพิสูจน์คำนี้

ใช้เวลาทั้งหมดที่มีหลังจากนั้น

รัก

คือ

อิสระ

ความรักทำให้คนสองคนเจ็บพร้อมกัน

ถ้าคนหนึ่งเจ็บและอีกคนไม่เจ็บ

อาจมีบางคนมิได้รัก

สิ่งที่โหดร้ายกว่าการไม่รัก
คือ
รักไม่จริง

บางคนใช้เวลาด้วยกันมากขึ้น

กลับสำคัญน้อยลง

บางคนใช้เวลาด้วยกันน้อยลง

กลับสำคัญมากขึ้น

หลบหน้า

ง่าย

หลบความรู้สึก

ยาก

เข้าใจกันมากขึ้น
เมื่อเข้าใจว่าเรา
ไม่เข้าใจกัน

ประคับประคองความรักในปัจจุบัน

มิใช่เพราะเห็นอนาคต

แต่เพราะเสียดายอดีต

การคืนดี

มิใช่แค่การกลับไป

ณ จุดที่เราเคยดีต่อกันเท่านั้น

แต่ยังพาเราไปสู่จุดที่เข้าใจกันมากขึ้น

ไม่ว่าภูเขา ดอกไม้ หรือดวงจันทร์

ทุกอย่างนั้นงดงาม
เมื่อระยะห่างกำลังดี

บางคนจองจำตัวเองไว้กับความรัก

บางคนจองจำตัวเองไว้กับ

อิสระ

บางคนเผลอกอดบางคน

ที่ไม่ได้รัก

เพียงเพื่อความอบอุ่น

ฉันเก็บรักษากระดาษแผ่นเล็กเล็ก
ที่มีลายมือเธอ
ราวกับนักโบราณคดีรักษาคัมภีร์โบราณ

รอยยิ้มของเธอ

ที่มอบให้เขา

เพิ่มความเศร้าให้ฉัน

เธอชวนฉันไปเที่ยวดวงจันทร์ด้วยกัน

แล้วทิ้งฉันไว้บนนั้น

เพียงลำพัง

เสียน้ำตาให้เธอน้อยลง
จึงรู้ว่า
ไม่ได้รักเธอเท่าเดิม

ฉันเดินทางมาส่งเธอที่สะพาน

เพื่อข้ามไปพบกับคนที่รอเธออยู่

บนฝั่งนั้น

ทุกการบอกเลิก

จะมีคนหนึ่ง

ที่เสียใจน้อยกว่า

วันสุดท้ายที่สองคนเสียน้ำตา
สวยงามกว่า
เสียน้ำตาเพียงลำพัง

สุนัขคิดว่ามันพลัดหลงกับเจ้าของ

ไม่รู้ตัว

เขาพามันมาทิ้ง

แยกจากกัน

ฉันรู้สึกคล้ายต้นไม้

ที่ถูกแยกจากดิน

เรื่องที่ยาก
คนรักจากไปแล้ว
แต่ความรักมิได้จากไปด้วย

เดียวดายกว่าปกติ

เมื่อรู้สึกแปลกหน้า

กับคนที่สนิทกัน

คิดถึงคน

ที่เขา

ไม่ได้คิดถึงเรา

ทุกคนเคยมีความฝัน
น้อยคน
ยังมีมันอยู่

กังวลว่าจะหลง

เมื่อเดินมาไกลแล้วยังไม่เห็นจุดหมาย

ทั้งที่อาจเดินมาถูกทางแล้ว

แท่นรางวัล

เก้าอี้ประจำตำแหน่ง

เป็นแค่จุดพักระหว่างทางไปสุสาน

ต่อสู้ความไม่รัก
ด้วยความรัก
แพ้

ภาคที่สอง

เมื่อทำในสิ่งที่ชอบ

ไม่ค้องปลอบใจตัวเอง

ให้ชอบในสิ่งที่ทำ

เลือกสิ่งที่เรารัก
อาจจะเสี่ยง
เลือกสิ่งที่เราไม่รัก
ใช่ว่าจะไม่เสี่ยง

อนาคต

จะทำความสะอาดอดีตเอง

เสียดาย

คือความรู้สึก

เมื่อเสียไปแล้ว

ดวงตาของผู้มีความทุกข์
มักมองหาความทุกข์
ในความสุขได้เสมอ

สิ่งที่ไม่ควรคาดหวังที่สุด

คือ

คาดหวังว่าจะไม่ผิดหวัง

ยิ่งพยายามรักกัน

ก็ยิ่งรู้ว่า

เราไม่ได้รักกันแล้ว

สองสิ่งที่ไม่ควรใช้ความพยายาม
พยายามมีความสุข
พยายามรักใครสักคน