A: อยากทำอะไรบ้างไหมครับ
Q: ผมจำไม่ได้แล้วว่าผมอยากอะไร การมีชีวิตอยู่โดยปราศจากความอยากเป็นอีกด้านหนึ่งของชีวิตที่ผมไม่เคยสัมผัสมาก่อน เหมือนอีกด้านนึงของดวงจันทร์ที่ไม่เคยเห็น ถึงวันนี้ผมไม่มีความอยาก ชีวิตมันคงกำหนดชะตากรรมเอาไว้ เราเพียงแต่ให้ความร่วมมือกับมันเท่านั้น
A: ทุกวันนี้มีความสุขอยู่กับอะไรครับ
Q: ไร้ความกังวล สิ้นไร้ความทะเยอทะยานไม่มีศัตรูคู่อาฆาต ความอยากในการบรรลุธรรมก็ไม่มีแล้ว เหล่านี้อาจจะพอเรียกว่าองค์ประกอบของความสุขครับ
A: ชอบให้คนมาเยี่ยมไหมครับ
Q: มีคนมาเยี่ยมก็ดีครับ จะได้สนทนากัน ถ้าไม่มีคนมา ก็เป็นโอกาสที่ดีจะได้ปฏิบัติภาวนา ได้ฝึกความรู้สึกตัวครับ
A: ยังภาวนาสม่ำเสมอไหมครับ
Q: ผมไม่ได้ปฏิบัติตามรูปแบบนานแล้วครับ มีสติเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น ไม่มีสติก็คือมีสติ พอเรารู้ตัวว่าไม่มีสติ นั่นก็คือสติ ตลอดเวลาจึงเป็นการปฏิบัติภาวนา ถ้ามีสติก็รู้สึกตัว ถ้าสติหลุดแล้วก็รู้สึกตัวเหมือนกันครับ ทั้งสองอย่างคือการภาวนา การปฏิบัติธรรมต้องไม่ดิ้นรน ถ้าไม่รู้ตัวจะดิ้นรน ถ้ารู้ตัวก็จะหยุดได้ครับ
A: กลัวตายไหมครับ
Q: เมื่อตัวเองใกล้ตายมากขึ้นเช่นนี้ ผมจะเล่นตลกไม่ได้อีกแล้ว หลวงปู่ชาบอกให้อยู่ใกล้ความตายมากๆ แล้วทุกอย่างจะดีเองครับ ความตายเป็นสิ่งที่เราวิตกกังวลกับมันมากเกินไปครับ
A: การอยู่ใกล่้ความตายดียังไงครับ
Q: ขนพองสยองเกล้า มันน่ากลัวครับ เวลาเข้าใกล้มันขนาดขนบนหัวยังตั้งชัน จิตมันตื่นครับ เพราะกลัวตาย มันดูไม่น่ารักนัก แต่พลังบริสุทธิ์ของมันมีครับ ความตายเป็นเรื่องที่ดี เพราะพอเราเข้าใกล้ มันจะช่วยเตือนในเรื่องเหลงไหลทั้งมวลครับ
A: หากเราไม่มีความอยากอะไรหลงเหลืออยู่แล้ว เราจะมีชีวิตไปทำไมครับ
Q: ผมไม่รู้เหมือนกันครับ
รู้สึกตัว คือรู้ชัดโดยไม่ต้องตั้งคำถาม โดยไม่ต้องรู้อะไรเลย
A: อยากให้มอบคำสอนบางอย่างให้ผมครับ
Q: รู้สึกตัวครับ สิ้งนี้สำคัญมาก ผมรอดชีวิตมาได้เพราะความรู้สึกตัวครับ หมั่นฝึกบ่อยๆ ฝึกเล่นๆ แต่ฝึกจริงๆ ครับ คือฝึกอย่างจริงจังแต่อย่าไปคร่ำเคร่งกับมันมาก แต่ตั้งใจฝึกนะครับ คนเราชอบมองข้ามความสำคัญของการรู้สึกตัว
ความจริง อยู่ที่นี่ เดี๋ยวนี้นี่เอง
บทสนทนาระหว่าง
A: นิ้วกลม
Q: เขมานันทะ
บางส่วนบางตอนจากหนังสือ เหตุใดเราจึงยังมีชีวิตอยู่ โดยนิ้วกลม
บางส่วนบางตอนจากหนังสือ เหตุใดเราจึงยังมีชีวิตอยู่ โดยนิ้วกลม
