ในห้วงมหรรณพ มิรู้จบภพยิ่งใหญ่ จวบจนผิวน้ำขึ้นไป จดนภาลัยฟากฟ้า
ฉันตัวนิดหนึ่ง ทราบซึ้งกับธรรมชาติในหล้า หมู่สัตว์ในพงพนา พักพิงพึ่งพาต่อกัน
* ธรรมชาติ พึ่งพากันต่อเนื่องกัน รวมทั้งเธอและฉันต้องเปลี่ยนแปรไป
ใครนะ ใครต่อใคร จะหาทางสู้ กฏแห่งอิทัปปัจยตา
เมื่อมีสิ่งหนึ่ง สิ่งใด ย่อมมีสิ่งใดอีกหนึ่งนั้น เมื่อสิ้นสิ่งใดลงพลัน ไม่มีสิ่งนั้น หรือ สิ่งใด
ในห้วงมหรรณพนี้ หากจะมีก็เพียงแค่ ธรรมชาติ แม้ใครดับสิ้นอุปทาน หัวใจละวางหลุดพ้น
http://rianchern.com/song.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น